کارفرمانیوز مرجع مشاوره تخصصی کارفرمایان

مشاوره کسب و کار و فروش و بازاریابی وکیل و مشاور اداره کار مالی و مالیاتی و دیجیتال مارکتینگ

مشاوره قرارداد ساعتی و چگونگی محاسبه حق‌بیمه


کارفرمانیوز - مزد عبارت است از وجوه نقدی یا غیرنقدی یا مجموع آنها که در مقابل انجام کار به کارگر پرداخت می‌شود. چنانچه مزد به صورت روزانه تعیین و توافق شده باشد، «روزمزد» نامیده می‌شود و در صورتی که با ساعات انجام کار مرتبط باشد، «مزد ساعتی» و در صورتی ‌که بر اساس میزان انجام کار و یا محصول تولیدشده باشد، «کارمزد» و چنانچه بر اساس محصول تولیدشده و یا میزان انجام کار در زمان معین باشد، «کارمزد ساعتی» نامیده می‌شود. کار ساعتی یا پاره‌وقت کاری است که ساعات کار آن کمتر از ساعات مقرر در قانون کار است.

مزد و مزایای کارگرانی که به صورت نیمه‌وقت یا کمتر از ساعات قانونی تعیین‌شده کار می‌کنند به نسبت ساعات کار انجام‌یافته محاسبه و پرداخت می‌شود، که از حداقل حقوق ساعتی سال مربوطه کمتر نخواهد بود. در سال 95 حداقل حقوق یک روز کار ۲۷۰ هزار و ۷۲۲ ریال و هر ساعت 33 هزار و 840 ریال است.


مزد ساعتی مزدی است که بابت ساعاتی که وقت کارگر در اختیار کارفرماست محاسبه و پرداخت می‌شود. در قراردادهای مزد ساعتی، نوع کار (صرف‌نظر از مقدار و میزان آن) و نیز ساعات کار در روز یا هفته یا ماه تعیین‌کننده است که ممکن است از 44 ساعت در هفته یا 176 ساعت در ماه کمتر باشد. در نظام مزد ساعتی، کارفرما مکلف است علاوه بر مزد ثابت، مزایای رفاهی از قبیل حق مسکن، حق خواربار و کمک عائله‌مندی را به نسبت ساعات کار محاسبه و به کارگر پرداخت کند. برقراری نظام کارمزد ساعتی در این موارد مجاز است:

الف) متصدیان حمل‌ونقل کالا و مسافر

ب) کارگران مطب‌های خصوصی پزشکان، کلینیک‌های پزشکی و پیراپزشکی، دامپزشکی و نظایر آنها در صورتی که مدت فعالیت آنها کمتر از حداکثر ساعات قانونی کار در شبانه‌روز باشد.

ج) مشاغل غیر تمام‌وقت در زمینه‌های مشاوره و نظایر آن

د) مشاغل مربوط به نگهداری و مراقبت از اموال، تاسیسات و ساختمان و حیوانات به شرطی که ساعات کار کمتر از حداکثر ساعات قانونی کار در شبانه‌روز باشد.

ه) مشاغل آموزشی و پژوهشی

مزد کارگرانی که مشمول نظام مزد ساعتی هستند به تناسب ساعات کار عادی کار در شبانه‌روز نباید کمتر از مزد مشاغل مشابه کارگران روزمزد باشد. در کارگاه‌هایی که فعالیت آنها جنبه استمرار دارد یا به صورت فصلی فعالیت می‌کنند کارگرانی که به صورت ساعتی مزد می‌گیرند، حق استفاده از مرخصی و تعطیلات رسمی با استفاده از مزد را دارند.

مأخذ محاسبه مزد، حقوق، حق سنوات و خسارات و مزایای پایان کار در مورد کارگران مشمول نظام مزد ساعتی میانگین مجموع پرداختی‌ها در آخرین روز کارکرد آنان است.

طرح مشوق بیمه ای


به موجب قانون کار کلیه فعالیت‌ها و کارهایی که در قبال پرداخت مزد صورت می‌گیرد، یا اشتغال برای دیگری و به نفع دیگری، مشمول قانون کار می‌شوند و نحوه و میزان همکاری تاثیری در این موضوع ندارد. بنابراین قراردادهای ساعتی و پاره‌وقت نیز مشمول قانون کار است و به‌تبع آن بر اساس ماده 148 قانون کار مشمول مقررات تامین‌اجتماعی نیز قرار خواهد داشت. در مشاغل ساعتی و پاره‌وقت برای هر 8 ساعت کار باید یک روز حق‌بیمه منظور و به‌حساب سازمان پرداخت شود. با توجه به اینکه مزایای رفاهی و انگیزشی نیز متناسب با ساعات کار به این کارگران پرداخت می‌شود، به همان میزان نیز به اقلام مشمول بیمه مثل بن و حق مسکن نیز بیمه تعلق می‌گیرد.

اما مشکلی که در این زمینه وجود دارد و بعضا بین سازمان تامین اجتماعی و کارفرمایان اختلاف به وجود می‌آورد، میزان ساعات عرفی کار در مشاغلی است که بنا به اقتضای شغل کمتر از ساعات قانونی در ماه فعالیت می‌کنند. سازمان تامین‌اجتماعی پرداخت حق‌بیمه ناقص را از کارگاه‌ها نمی‌پذیرد و باید مطمئن شود که کارگاه یا شخص مورد نظر کمتر از ساعات قانونی اشتغال به کار داشته است. اگر سازمان راه این شیوه پرداخت حق‌بیمه را باز بگذارد اکثرا راغب خواهند بود به صورت ناقص حق‌بیمه پرداخت کنند که این امر مغایر با فلسفه وجودی تامین‌اجتماعی است و باعث تضییع حقوق بیمه‌ای کارگران می‌شود. چراکه ایجاد سابقه برای کارگران براساس میزان حق‌بیمه پرداختی آنان متناسب با روزهای کارکرد است و بیمه‌شده باید به جای 30 سال کار برای بازنشستگی 60 سال کار کند تا سوابقش تکمیل شود. به دلیل اینکه برخی از خدمات و تعهدات سازمان به‌صورت ناقص قابل‌ارائه نیست، استفاده کامل از این خدمات مثل خدمات درمانی اجحاف به حق دیگر بیمه‌شدگان و استفاده من غیرحق از منابع سازمان است.

از طرف دیگر باید پذیرفت که بعضی از مشاغل و کارها ماهیتا به صورت پاره‌وقت و کمتر از ساعات کار در ماه انجام می‌شود و باید برای این مشاغل امکان پرداخت حق‌بیمه کمتر از ساعات قانونی فراهم شود. سازمان با برخی از نهادها و سازمان‌های مرتبط با این‌گونه فعالیت‌ها در چارچوب تفاهم‌نامه‌هایی روزهایی را در ماه برای کار تعیین کرده است. مانند انعقاد تفاهم‌نامه با سازمان نظام پزشکی در مورد روزهای کار منشی‌ها در مطب‌های پزشکی و با وزارت آموزش‌وپرورش برای معلمان حق‌التدریسی. با این حال رأی دیوان در این زمینه موضوع میزان کارکرد این مشاغل را پیچیده‌تر کرده است.

به نظر می‌رسد در ابتدا سازمان باید به‌طور مشخص و دقیق مشاغلی را که ماهیتا ممکن است ساعات کار کمتری در ماه داشته باشند، تعیین کند و طی بخشنامه‌ای ضمن تبیین ضوابط مربوط به آن، مجوز پرداخت حق‌بیمه به نسبت روزهای اشتغال را برای چنین مشاغلی صادر کند. یکی از اعتراضات بخش کارفرمایی به این مشکل مربوط می‌شود، که اعتراض درخور توجهی است و ضرورت دارد هرچه سریع‌تر در مورد آن چاره‌اندیشی شود.


در دانشگاه به‌عنوان مدرس حق‌التدریس مشغول به کارم و در هفته فقط یک یا دو روز کلاس دارم. دانشگاه نیز بر همین اساس بیمه را پرداخت می‌کند که در طول یک‌ ترم  چهارماهه حدود یک ماه بیشتر نمی‌شود. می‌خواهم در مدتی که بیمه اجباری نیستم خود را بیمه اختیاری کنم. از بیمه تامین‌اجتماعی سوال کردم گفتند یا باید بیمه اختیاری باشی یا بیمه اجباری. ولی من می‌خواهم روزها و ماه‌هایی که دانشگاه بیمه برایم رد نمی‌کند خودم بیمه اختیاری رد کنم. اگر ممکن است در این مورد بیشتر توضیح دهید؟

البته بیمه اجباری بر بیمه اختیاری اولویت دارد. ولی در خصوص وضعیت شما؛ امکان بیمه اجباری و اختیاری به طور همزمان در موارد خاص وجود دارد. یعنی در روزهای اشتغال مشمول بیمه اجباری شوید و در روزهایی که مشمول بیمه اجباری نمی‌شوید تا سقف 30 روز بیمه خویش‌فرما شوید. در این زمینه باید مجوز لازم از سازمان اخذ شود. مشکل شما را بسیاری دارند و باید به شکلی قانونی و منطقی حل شود. بنابراین هیچ‌گونه منع قانونی برای تکمیل بیمه شما در روزهایی که مشغول به کار نیستید وجود ندارد. البته سازمان باید در این زمینه اقدام لازم را انجام دهد و این امکان را برای متقاضیان فراهم آورد.




منبع: هفته نامه آتیه نو ـ محمد حسین قشقایی



www.karfarmanews.irکارفرمانیوزپایگاه اطلاع رسانی کارفرمایان
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
مشاور فروش و بازاریابی و وکیل اداره کار

عیدی کارگران ساعتی و پاره وقت


کارفرمانیوز - محاسبه میزان عیدی و پاداش پایان سال کارگرانی که کمتر از یک سال در یک کارگاه کار کرده اند براساس ۶۰ روز و به نسبت ایام کارکرد در سال صورت می‌گیرد.

با نزدیک شدن به پایان سال موضوع دریافت عیدی برای کارگران و کارمندان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌شود که در این میان مبلغ عیدی و پاداش پایان سال کارگران فصلی مشمول قانون کار و سایر کارگرانی که کمتر از یک سال در یک کارگاه کار کرده اند متفاوت با سایرین در نظر گرفته می‌شود و مبنای پرداخت عیدی براساس ۶۰ روز و به نسبت ایام کارکرد در سال محسابه می‌شود.
براساس ماده واحده قانون مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاه‌های مشمول قانون کار مصوب سال، کلیه کارفرمایان مکلفند به هر یک از کارگران خود به نسبت یک سال کار معادل ۶۰ روز آخرین مزد به عنوان عیدی و پاداش پرداخت کنند که مبلغ پرداختی به هر یک از کارگران نباید از معادل ۹۰ روز حداقل مزد روزانه بیشتر باشد.
به علاوه مبلغ پرداختی به کارگرانی که کمتر از یک سال در کارگاه کار کردند، باید به ماخذ ۶۰ روز مزد و به نسبت ایام کارکرد در سال محاسبه و حداقل دو برابر و حداکثر سه برابر مصوبه دستمزد شورای عالی کار؛ مبنای تعیین عیدی پایان سال مشمولان قانون کار است.
همچنین مبنای محاسبه عیدی و پاداش سالانه کارگران در کارگاه‌هایی که طرح طبقه‌بندی مشاغل دارند، مزد گروه و پایه یا مزد مبنا و در واحدهای فاقد طرح طبقه‌بندی، مزد ثابت یعنی مزد شغل و مزایای ثابت پرداختی به تبع شغل خواهد بود.
البته مبلغ پرداختی بابت عیدی و پاداش به کارگران کارگاه‌های فصلی مشمول قانون کار و همچنین کارگران سایر کارگاه‌های مشمول که کمتر از یک سال در کارگاه کار کردند، باید براساس ۶۰ روز و به نسبت ایام کارکرد در سال محاسبه شود.
این در حالی است که مزد و مزایای کارگرانی که به صورت نیمه وقت یا کمتر از ساعات قانونی تعیین شده به کار اشتغال دارند، به نسبت ساعات کار انجام شده محاسبه و پرداخت می‌شود که عیدی و پاداش نیز از این قانون مستثنی نیست.

دلالی و کارگری

شایان ذکر است در مورد کارکنان ساعتی که حقوق ماهانه ثابت نداشته و دستمزد آن‌ها در ماه متغیر است، برای محاسبه عیدی و پاداش، میانگین حقوق سه ماه آخر خدمت آنان مبنای محاسبه قرار خواهد گرفت.
کارگرانی که در طول سال با کارفرما قطع رابطه می‌کنند، کارگرانی که در طول سال از خدمت مستعفی، اخراج، بازنشسته یا به شکلی رابطه آنان با کارگاه قطع می‌شود، به نسبت مدت کارکردشان مستحق دریافت عیدی و پاداش سالانه هستند. 
گفتنی است، آنچه که مبنای محاسبه و پرداخت عیدی و پاداش پایان سال کارگران مشمول قانون کار قرار می‌گیرد، مزد و فوق العاده‌هایی است که کارگر به مناسبت اشتغال در شغل مربوط دریافت می‌کند؛ به عبارت دیگر مزایایی که افراد به نوعی در ارتباط با شغل دریافت می‌کنند از اجزاء مزد محسوب می‌شود لذا فوق‌العاده شغل، سختی کار و هر آنچه که به تبع شغل به کارگر داده می‌شود جزو مزد منظور شده و الزاماً باید در محاسبه عیدی و پاداش لحاظ شود.




منبع : میزان


www.karfarmanews.irکارفرمانیوزپایگاه اطلاع رسانی کارفرمایان
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
مشاور فروش و بازاریابی و وکیل اداره کار

محاسبه دستمزد شاغلان طرح‌های عمرانی


کارفرمانیوز - بررسی متوسط دستمزد ساعتی نیروی انسانی شاغل در طرح های عمرانی نشان می دهد کارگران ساده با دریافت روزانه ۱۰ هزار و ۵۶۶ تومان کمترین دستمزد را در بین این گروه از شاغلان دریافت می کنند.

با بررسی متوسط دستمزد ساعتی در نیمه دوم سال ۱۳۹۷، در بین نیروی انسانی شاغل در طرح‌های عمرانی، شغل «استاد کار کابلکش فشار قوی» در گروه کابل کش و مفصل بند فشار قوی با رقم ۲۷۶,۲۳۴ ریال بیشترین دستمزد را به خود اختصاص داده است. متوسط دستمزد ساعتی در این شغل، افزایش ۱۹.۴ درصدی نسبت به نیمه مشابه سال قبل داشته است.

همچنین بیشترین تغییر در متوسط دستمزد ساعتی در نیمه دوم سال ۱۳۹۷ نسبت به نیمه دوم سال ۱۳۹۶، مربوط به مشاغل «راننده ماشین‌های سبک – سواری» از گروه شغلی رانندگان ماشین آلات حمل و نقل با ۳۰.۱ درصد، «راننده دامپر و راننده جرثقیل‌های کفی» از گروه شغلی رانندگان ماشین آلات حمل و نقل با ۲۹.۹ درصد، «راننده غلتک» از گروه شغلی رانندگان ماشین‌های سنگین با ۲۹.۹ درصد و «راننده تراکتور» از گروه شغلی رانندگان ماشین آلات حمل و نقل با ۲۸.۵ درصد، بوده است.

از سوی دیگر کمترین متوسط دستمزد ساعتی در نیمه دوم سال ۱۳۹۷، مربوط به «کارگر ساده» از گروه شغلی کارگر با ۱۰۵,۶۶۷ ریال بوده است. متوسط دستمزد ساعتی در این شغل افزایش ۲۱.۳ درصدی نسبت به نیمه دوم سال ۱۳۹۶ داشته است.

بررسی دستمزد شاغلان طرح‌های عمرانی نشان می‌دهد، کمترین تغییر در متوسط دستمزد ساعتی در نیمه دوم سال ۱۳۹۷ نسبت به نیمه مشابه سال قبل، مربوط به مشاغل «سنگ تراش درجه دوم» با ۹.۵ درصد و «عایق کار و آسفالت کار درجه یک» با ۹.۷ درصد از گروه شغلی عایق کار و آسفالت کار ابنیه ساختمان، «کمک آرماتوربند» از گروه شغلی آرماتوربند و «ابزار زن سنگ پلاک» از گروه شغلی سنگ کار با ۱۰.۹ درصد است.

حقوق کارگران عمرانی
حقوق کارگران عمرانی
حقوق کارگران عمرانی






منبع : www.mehrnews.com


www.karfarmanews.irکارفرمانیوزپایگاه اطلاع رسانی کارفرمایان
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
مشاور فروش و بازاریابی و وکیل اداره کار

مشاوره زمان پرداخت حقوق و مزایای کارکنان

کارگر روزمزد


در خصوص زمان پرداخت حقوق در قانون کار موعدی تعیین نشده و اصل بر این است که حقوق و مزایای کارگر در اسرع وقت پرداخت شود که ریشه در تعالیم دینی و عبارت "تا عرق کارگر خشک نشده می بایستی حقوقش پرداخت شود" دارد.
در قانون کار هیچ قیدی در پرداخت روزانه،هفتگی و یا ماهانه نیز وجود ندارد اما در اکثر موارد حقوق بصورت ماهانه پرداخت می شود.
سوالی که پیش می آید این است که آیا می توان قبل از پایان ماه هم حقوق پرسنل را پرداخت کرد و مشکلی در خصوص ثبت و سند زدن در حسابداری پیش نمی آید؟ 
پاسخ این است که مشکلی از این بابت وجود ندارد و شرکت می تواند اگر تغییری در روزهای باقیمانده پایان ماه حاصل شد،مابه التفاوت را لحاظ و ثبت نماید.مثل غیبت و اضافه کاری و ... 



www.karfarmanews.irکارفرمانیوزپایگاه اطلاع رسانی کارفرمایان
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
مشاور فروش و بازاریابی و وکیل اداره کار

مشاوره قانون کار قرارداد ساعتی پاره وقت


کارفرمانیوز - موضوع قرارداد با نیروها در مدل های مختلف، همیشه یکی از موارد حاشیه ساز در درون شرکتها، اصناف و حتی اشخاص بوده و در بین این نوع قراردادها قرارداد ساعتی پاره وقت در کنار قراردادهای عادی می تواند شاخص تر باشد. به نظر من متاسفانه هنوز شرکتهای زیادی هستند که این موضوع را جدی در نظر نمی گیرند و در عین حال که بسیار ساده پیاده سازی می شود، تمرکزی بر روی آن ندارند. البته نکته ای که وجود دارد پاسخ های سلیقه ای بسیار زیاد است و شاید متن اصلی قانون کار خیلی خوب موشکافی نشده است. در کنار قرارداد ساعتی پاره وقت و حتی تما وقت نکات ایمنی و بهداشت کار است که به هیچ عنوان برنامه ریزی نشده است. در این نوشته تصمیم داریم خیلی خلاصه و ساده این نوع قرارداد اداره کار که خواهان زیادی برای انعقاد در موسسات دارد را تشریح کنیم.

ابتا باید از مبنای اداره کار شروع کنیم، اینکه ساعت تعریف شده همیشه مبنای هرگونه محاسبات می باشد و نباید ذهن خود را درگیر موضوعات دیگر کنید.این حداقل است و ممکن است در شرکت پایه تعریف شده بیش از حداقل مزد اداره کار باشد که همان پایه بیشت  مبنای ساعتی خواهد بود. پیشنهاد من برای انعقاد هرگونه قرارداد با نیروی کار اگر می خواهید طبق قانون کار عمل کنید مبنای ساعتی بجای روزانه می باشد.

طبق قانون کار جمهوری اسلامی ایران هر مستخدام( فردی که استخدام شرکتی می شود)  باید ۴۴ ساعت در هفته که ۶ روز می باشد کار کند. یعنی اگر ۴۴ را تقسیم بر ۶ روز کاری کنید ۷٫۳۳ ساعت روزانه می شود که منظور ۷ ساعت و ۲۰ دقیقه می باشد. حالا بهتر است شما قرارداد خود را بر مبنای ۴۴ ساعت منعقد کنید و بر اساس ان تعداد روزها را مشخص کنید. با این روش مشکل قراردادهای ساعتی هم به راحتی قابل حل است. شما طبق ۴۴ ساعت روزهای کاری را مشخص می کنید، به عنوان مثال پنج شنبه ها تعطیل هستید و حالا باید ۴۴ را بر ۵ تقسیم کنید تا میزان ساعت روزانه مشخص شود یعنی روزانه ۸٫۸ ساعت.

چند نکته کلیدی ! 

محاسبه یک ساعت کارکرد ۲ بخش دارد : مزد ثابت و مزایا

ساعت استراحت و نماز در محاسبه ساعت کار نمی گنجد

اگر حجم قرارداد ساعت شما کمتر از ۴۴ ساعت باشد هر میزانی بالاتر از آن اضافه کار محسوب نمی شود نه اینکه مکمل همان حداقل شود.

منظور از این جمله این است که فرض کنید با فردی قرارداد ساعتی پاره وقت منعقد می کنید که هفته ای ۲۲ ساعت به شما سرویس دهد و مثلا ۲ روز در هفته در شرکت حضور داشته باشد. نکته مهم اینجاست اگر این فرد در یک هفته ۲۳ ساعت کار ارائه داد ۱ ساعت بالاتر از ۲۲ ساعت اضافه کار محسوب می شود. اشتباه برخی از حسابداران و کارفرمایان در اینجا مبنا قراردادن ۴۴ ساعت است در صورتی که نوع قرارداد شما فقط ۲۲ ساعت در هفته بوده و هر ساعتی بیشتر از ان اضافه کار محسوب می شود

 

محاسبه ساعت کارکرد 

مرخصی ساعتی

برای محاسبه باید دو پارامتر را در نظر بگیرید: یکی منظور نمودن مزد ثابت و مزد مزایا ، برای محاسبه مزد ثابت شما مزد روزانه را بر ۷٫۳۳ تقسیم می کنید که نرخ یک ساعت مزد ثابت بدست می آید و برای محاسبه مزایا مبلغ بن و حق مسکن را هم بر ۷٫۳۳ باید تقسیم کنید و هر دو عدد را باهم جمع کنید. حالا در مثالی که عرض کردم ضرب می کنید و نرخ کارکرد ساعتی به راحتی محاسبه می شود. نکته مهم در اینجا عدم توجه به راس قراردادن ساعت روزانه برای محاسبه ساعت پاره وقت است.

در ماده ۳۲ قانون تامین اجتماعی ، درباره ماده ۳۲ در مورد بیمه شدگانی که کارمزد دریافت می کنند ، تعیین تکلیف می کند ، حق بیمه این افراد به ماخذ کل ذرآمد ماهانه آنها احتساب و دریافت می گردد که این حق بیمه در هیچ مورد نباید از حق بیمه ای که به حداقل مزد کارگر تعلق می گیرد کمتر باشد .

این ماده در مورد حق بیمه بیمه شدگانی است که به صورت کارمزد مشغول به کار هستند . به موجب تبصره یک ماده ۳۵ قانون کار ، در صورتی که مزد بر اساس میزان انجام کار و یا محصول تولید شده باشد ، کارمزد نامیده می شود .

همچنین در صورتی که مزد بر اساس محصول تولید شده و یا میزان انجام کار در زمان معین باشد ، کارمزد ساعتی نامیده می شود . کارمزد صرفا” در قراردادهای مشمول قانون کار مطرح می گردد ، بنابراین از بیمه شدگانی که مشمول صندوق تامین اجتماعی باشند و از لحاظ کاری تابع قانون کار به صورت کارمزد باشند مطابق ماده ۳۲ حق بیمه اخذ می شود .

درآمد بیمه شدگانی که به صورت کارمزد مشغول به کار هستند ، منوط به میزان کاری است که توسط آنها انجام می شود . جهت دریافت حق بیمه از این قبیل بیمه شدگان ، ابتدا بایستی درآمد ماهانه محاسبه گردد. با توجه به اینکه این افراد در قبال کاری که انجام می دهند ، مزد دریافت می کنند و دریافت مزد آنها به صورت روزانه و ماهانه نمی باشد ، لذا درآمد آنها به صورت ماهانه در نظر گرفته شده و حق بیمه به ماخذ کل درآمد ماهانه آنها ، احتساب و دریافت می گردد.

در حالت کلی شما برای محاسبه  نیروهای پاره وقت و ساعتی ، باید کارکرد ساعتی آنها را به کارکرد روزانه تبدیل کنید و طبق کارکرد روزانه و همینطور دستمزد روزانه می توانید میزان حقوق ماهیانه آنها را محاسبه کنید . مثلا”مجموع تعداد ساعت نیروی شما در هفته ۳ روز کامل می شود در نتیجه کارکرد ماهیانه ۱۲ روز خواهد بود .

مطابق قانون ماده ۴۳ قانون کار ، کارگران کارمزد برای روزهای جمعه و تعطیلات رسمی و مرخصی ، استحقاق دریافت مزد را دارند و ماخذ میانگین کارمزد آنها در روزهای کارکرد آخرین ماه کار آنهاست ، بنابراین جهت محاسبه میانگین کارمزد آنها در روزهای جمعه ، تعطیلات رسمی و مرخصی ها، کارمزد آنها در روزهای کارکرد آخرین ماه کار آنها در نظر گرفته می شود .

قسمت اخیر ماده ۳۲ مقرر داشته که حق بیمه ای که برای بیمه شدگانی که به صورت کارمزد مشغول به کار هستند ، در نظر گرفته می شود نبایستی از حق بیمه ای که به حداقل مزد کارگر عادی تعلق می گیرد ، کمتر باشد . بنابراین با توجه به اینکه مبلغ پرداختی به این قبیل بیمه شدگان ، از حداقل مقرر در قانون کار کمتر نیست و با توجه به اینکه حق بیمه بر اساس حقوق دریافتی ، تعیین می شود لذا حق بیمه نیز نبایستی از آنچه که به حداقل حقوق مشمولین قانون کار تعلق می گیرد ، کمتر باشد .



منبع : www.persianhesab.com


www.karfarmanews.irکارفرمانیوزپایگاه اطلاع رسانی کارفرمایان
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
مشاور فروش و بازاریابی و وکیل اداره کار