کارفرمانیوز مرجع مشاوره تخصصی کارفرمایان

 

9 کارآفرین شورای کارآفرینان جوان امریکا در مورد رفتارهایی که مدیران خوب هنگام برخورد با نقایص کارمندانشان نباید از خود بروز دهند و راه های جایگزین آنها به بحث پرداخته اند که نتایج این بحث را در ادامه خواهید خواند.

1- همه ی تقصیر را به گردن او نیندازید

«وقتی در یک کسب و کار اوضاع اشتباه پیش می رود، هر کسی ممکن است بخواهد تقصیر را از گردن خود باز کند و به گردن دیگران بیندازد. پیش از آنکه از مسیر درست خود خارج شوید و تمام مسئولیت یک اشتباه را به گردن یک کارمند خود بیندازید، موقعیت را بی طرفانه بررسی کنید. آیا واقعاً خود شما یا دیگر رهبران، شرکا و یا همکاران شرکت نباید بخشی از مسئولیت را بر عهده بگیرید؟ هنگام برخورد با کارمند خاطی، ابتدا مسئولیت و نقش خود را در اشتباه به وجود آمده بر عهده بگیرید و سپس با او برخورد کنید».

2- با متهم کردن کارمند خاطی به سراغ مشکل نروید

«وقتی با متهم کردن آنها به خاطر اشتباهی که مرتکب شده اند شروع کنید (حتی اگر شواهد قابل اتکایی هم برای این اتهام وجود داشته باشد)، بلافاصله فضایی دفاعی شکل می گیرد که در آن همه دیوار دفاعی خود را بالا می گیرند. به جای نشانه رفتن انگشن اتهام به سمت دیگران، باید با احتیاط و تمرکز روی چراییِ مشکل به وجود آمده و راه حل های احتمالی آن به آنها نزدیک شوید تا کمک کنید دیگر مرتکب چنین اشتباهی نشوند».

3- کاری نکنید احساس بدی پیدا کند

«وقتی مشکلی به وجود می آید، متهم کردن کارمند خاطی و یا قرار دادن او در موقعیتی ناخوشایند هیچ کمکی به بهتر شدن اوضاع نمی کند. نشان دادن یک اشتباه و یا مسئله باید به عنوان یک فرصت یادگیری مورد استفاده قرار بگیرد. اگر به کارمند خود نشان دهید هنوز برای کارشان ارزش قائلید، فرصت این را خواهید داشت که رویه ی تازه ای بنا کنید تا از تکرار نشدن آن اشتباه اطمینان حاصل شود».

4- پیش همکارانش او را سرزنش نکنید

«وقتی کارمندی اشتباه بزرگی مرتکب شده، به احتمال زیاد خودش از این موضوع آگاهی دارد. پس هیچ گاه اشتباه او را پیش همکارانش به رخ نکشید؛ این کار او را وارد حالت دفاعی می کند و می تواند روح حاکم بر شرکت را در هم بشکند. در عوض، برای صحبت کردن با او به صورت خصوصی وقت کافی اختصاص دهید. اطمینان حاصل کنید به جای اتهام زدن بی موقع، در فضایی آرام به این موضوع پرداخته می شود؛ فضایی که هر دوی شما را به سمت پیدا کردن یک راه حل هدایت می کند».

5- مدام آمار اشتباهات او را نگه ندارید

«الان زمان خوبی برای فهرست کردن تمام اشتباهاتی که او در طول دوران کار خود مرتکب شده نیست. در عوض، اطمینان حاصل کنید او از مشکل به وجود آمده درک درستی دارد، و با یکدیگر به این موضوع فکر کنید که برای برطرف کردن موضوع، چه راه حلی می توان پیدا کرد. او را با نگاهی مثبت و یک نتیجه گیری عملی ترک کنید. این کار تشویش کمتری به او تحمیل می کند و در عین حال ابزار های لازم برای برطرف کردن مشکل را در اختیارش قرار می دهد».

6- موضوع را شخصی نکنید

«هر کسی مرتکب اشتباه می شود. گاهی اوقات این اشتباهات یک کسب و کار را در معرض خطر قرار می دهند و بسیاری از مؤسسان و مدیران ممکن است موضوع را به خودشان بگیرند و آن را عمدی و شخصی تلقی کنند. هر تصمیمی که در مورد آینده ی کارمند مورد نظر گرفته می شود، تمرکز همیشه باید روی مسائل موجود باشد، نه روی شخصیت افراد و دخیل کردن آن در موضوع. اشتباهات را برای کارمند مورد نظر و خود شرکت به یک فرصت یادگیری بدل کنید. تغییر یک فرایند می تواند به جلوگیری از تکرار آن اشتباه در آینده کمک کند».

7- بلافاصله با او برخورد نکنید

«هنگامی که تحت تأثیر احساسات خود قرار دارید با کارمند خود برخورد نکنید. اجازه دهید پیش از مطرح کردن موضوع با او، عصبانیتتان فرو بنشیند. چه یک ساعت، چه یک روز و یا یک هفته، اجازه دهید زمان لازم برای فراهم شدن زمینه ی برخوردی مناسب با موضوع سپری شود. واکنش های آنی برای هیچ یک از طرفین مفید نخواهند بود».

8- تحت هیچ عنوان توهین نکنید

«هنگام برخورد با یک کارمند خاطی هیچگاه به او توهین نکنید. عملکرد او هر چقدر هم که بد بوده باشد، توهین به او هیچ توجیهی نخواهد داشت. اگر هدف شما از صحبت کردن با او، فهم اتفاق روی داده و رسیدن به یک نتیجه ی مثبت است، توهین هیچ وقت راه مناسبی برای این کار نیست. به حرف های کارمند خود نیز گوش دهید و با پیشفرض وارد مکالمه با او نشوید. شاید شنیدن حرف های او زوایای تازه ای از موضوع را برایتان روشن کند».

9- به دنبال پیدا کردن مقصر نباشید

«خیلی ها روی پیدا کردن مقصر تمرکز می کنند و این یک اشتباه بزرگ است. تمرکز شما باید روی پیدا کردن راه حل های درازمدت و به کارگیری رویه هایی باشد که بتوانند از تکرار اشتباهات در کسب و کار شما جلوگیری کنند. از کارمند خود بپرسید پیشنهادش برای بهبود اوضاع چیست. به این ترتیب بیشتر احساس به حساب آورده شدن خواهد کرد».

منبع : inc

www.karfarmanews.irکارفرمانیوزپایگاه اطلاع رسانی کارفرمایان

 

برهم زدن قرارداد کار از سوی کارفرما به معنای اخراج کارگر است اما این اخراج و فسخ قرارداد کار بدون ضابطه نیست و بایدها و نبایدهایی دارد. پس از آن ‌که قرارداد کار میان کارگر و کارفرما تنظبم شد، حقوق و تعهداتی برای هر یک از آنان به وجود می‌آید. این حقوق و تعهدات تا زمانی که قرارداد پابرجا است، برای هر دو طرف وجود دارد اما ممکن است هر یک از آنها بنا به دلایلی در انجام وظایف و تعهدات پیش‌بینی‌شده در قانون کوتاهی کرده باشند و حقوق طرف مقابل را زیر پا بگذارند. در این حالت باید توجه داشت طرفی که از نقض تعهدات و وظایف طرف مقابل زیان‌ دیده است، نمی‌تواند مطابق میل خود رفتار کرد و هر کاری که دلش خواست، انجام دهد.

یکی از موارد عدم پایبندی به وظایف و تعهدات در روابط کارگر و کارفرما، حالتی است که کارگر به وظایف خود عمل نمی‌کند یا این ‌که در محیط کار بی‌نظمی و آشفتگی به وجود می‌آورد.

حال پرسش این است که آیا در این موارد کارفرما می‌تواند هر برخوردی که به صلاح دانست با این کارگر داشته باشد؟ آیا می‌تواند او را اخراج کند؟ در صورت اخراج کارگر چه پیامدهای قانونی انتظار او را خواهد کشید؟

حال موقعیتی را فرض کنید که کارگری در محیط کاری، بی‌نظمی به وجود می‌آورد و علاوه بر اینکه خودش به درستی وظایفش را انجام نمی‌دهد، مانع از این می‌شود که دیگران هم به وظایف خود عمل کنند.

کارفرما پس از مدتی کاسه صبرش لبریز می‌شود و اقدام به اخراج او و قطع پرداخت حق و حقوق او می‌‌کند. آیا در این وضعیت کارگر می‌تواند علیه کارفرما طرح دعوا کرده و حقوق چند ماه خود را از او دریافت کند یا اینکه چون نحوه‌ رفتار خودش باعث اخراج شدنش بوده، حقی در خصوص طرح دعوا و گرفتن حق و حقوق خود نخواهد داشت؟ در این خصوص مواد ۲۷ و ۱۶۵ قانون کار را با هم بررسی می‌کنیم تا پاسخ این پرسش‌ها را بیابیم.

ماده ۲۷ قانون کار مقرر می‌دارد: «هر گاه کارگر در انجام وظایف محوله قصور ورزد یا آیین‌نامه‌های انضباطی کارگاه را پس از تذکرات کتبی، نقض کند، کارفرما حق دارد در صورت اعلام نظر مثبت شورای اسلامی کار علاوه بر مطالبات و حقوق معوقه به نسبت هر سال سابقه کار معادل یک ماه آخرین حقوق کارگر را به عنوان حق سنوات به وی پرداخته و قرارداد کار را فسخ کند. در واحدهایی که فاقد شورای اسلامی کار هستند، نظر مثبت انجمن صنفی لازم است. در هر مورد از موارد یادشده اگر مساله با توافق حل نشد به هیات تشخیص ارجاع و در صورت عدم حل اختلاف از طریق هیات حل اختلاف رسیدگی و اقدام خواهد شد. در مدت رسیدگی مراجع حل اختلاف، قرارداد کار به حالت تعلیق در می‌آید.»

شرایط موجه بودن اخراج کارگر طبق ماده ۱۲۷ قانون کار

برهم زدن قرارداد کار از سوی کارفرما به معنای اخراج کارگر است اما این اخراج و فسخ کردن قرارداد کار بدون ضابطه نبوده و بایدها و نبایدهایی دارد.

یکی از موارد اخراج موجه کارگر، مطابق ماده‌ ۲۷ قانون کار این است که کارگر در انجام وظایف خود کوتاهی کرده یا آیین‌نامه‌های انضباطی کارگاه را پس از تذکرات کتبی نقض کند.

در این حالت کارفرما نمی‌تواند به محض بروز چنین رفتارهایی از کارگر، او را از محیط کار اخراج کند بلکه باید نظر شورای اسلامی کار یا انجمن صنفی را در این زمینه پرس‌و‌جو کند و اگر نظر آنها مثبت بود، باید حقوق دوران رسیدگی به اختلاف را به کارگر پرداخت کرده و سپس قرارداد کار را با او بر هم زده و او را اخراج کند.

حال ممکن است کارفرما به محض مشاهده تخلفی از جانب کارگر، بدون اینکه چنین تشریفات قانونی را رعایت کند، تصمیم بگیرد که او را اخراج کرده و حقوق او را هم پرداخت نکند. در این حالت کارگر می‌تواند به مراجع حل اختلاف کارگر و کارفرما مراجعه کند. مطابق ماده‌ ۱۶۵ قانون کار، اگر هیات حل اختلاف تشخیص دهد که اخراج کارگر موجه نبوده ‌است، حکم بازگشت کارگر اخراجی و پرداخت حقوق او را از تاریخ اخراج صادر ‌می‌کند.

اگر هم تشخیص دهد که اخراج او موجه بوده ‌است، کارفرما باید به نسبت هر سال سابقه کار معادل یک ماه آخرین حقوق کارگر را به عنوان حق سنوات به وی بپردازد.

منبع : تابناک

www.karfarmanews.irکارفرمانیوزپایگاه اطلاع رسانی کارفرمایان

 

اگر بخواهید از بین ۵۰۰ نفر، ‌۵ نفر را استخدام کنید، پیدا کردن کارمند مناسب یکی از مهم‌ترین وظایف شما خواهد بود. کارمندان سفیران کسب‌وکار شما هستند که می‌توانند شهرت برند شما را افزایش دهند یا شرکت شما را از مسیر اصلی منحرف کنند. این کارمندان هستند که با تلاش خود برای شما درآمدزایی می‌کنند و به شما اعتبار می‌بخشند.

 

 

درحالی‌که شما با آموزش هر کارمند روی شرکت خود سرمایه‌گذاری می‌کنید، ولی برخی از عواملی که برای موفقیت آنان ضروری است، قابل‌ آموزش نیستند. پس هنگامی‌که رزومه‌ی داوطلبان شغلی را مطالعه می‌کنید و در جلسه‌ی مصاحبه‌ی استاندارد پرسش‌های خود را مطرح می‌کنید، در جستجوی این باشید که آیا طرز تفکر این فرد همسو با ارزش‌های شرکت شما است یا خیر. گرچه تحصیلات و تجربه عناصر مهمی در صلاحیت داوطلبان شغلی محسوب می‌شوندِ ولی بهتر است در ارزیابی‌های خود، به این ویژگی‌های مهم هم توجه کنید:

 

اشتیاق

اگر شخصی را دیدید که صرفاً در جستجوی یافتن هر کاری نیست و عمیقاً بابت کار کردن برای شرکت شما هیجان‌زده است، باید به او بیشتر توجه کنید. نگاه ویژه‌ای به افرادی داشته باشید که طرفدار محصولات شما هستند و با حرارت در مورد شهرت شرکت شما حرف می‌زنند. کارکنانی که پیشاپیش مقصد کاری خود را می‌شناسند و آن را ترجیح می‌دهند، شور و انرژی بیشتری با خود به محل کارشان می‌آورند و بهتر از افرادی کار می‌کنند که پرداخت‌های ماهانه، مهم‌ترین انگیزه‌ی فعالیت آن‌ها است.

 

پیگیری

 

داوطلبانی که پس از مصاحبه‌ی کاری به جمله‌ی «تشکر می‌کنم» بسنده نمی‌کنند و منتظر پروسه‌ی تصمیم‌گیری شما نمی‌مانند، درعین‌حال علایق و تخصص‌های خود را به نمایش می‌گذارند، به جزئیات توجه می‌کنند و بیشتر پیگیر نتایج مصاحبه هستند.

 

کنجکاوی

به‌عنوان یک مصاحبه‌گر، شما سؤال‌هایی از داوطلبان می‌پرسید ولی گزینه‌های ایده آل، خودشان هم پرسش‌هایی از شما خواهند داشت. قوی‌ترین و بهترین متقاضیان علاقه دارند دانش خود را افزایش دهند و می‌خواهند درک عمیق‌تری نسبت به شرکت شما، موقعیت آن، دیدگاه و اهدافتان و صنعتی که در آن کار می‌کنید داشته باشند. به دنبال فردی باشید که ذهنی باز دارد و مشتاق رشد و یادگیری است. نقطه‌ی مقابل این افراد متقاضیانی هستند که فکر می‌کنند از قبل همه‌چیز را می‌دانند.

 

مهارت‌های شنیداری
 

اغلب کارفرمایان از این ویژگی چشم‌پوشی می‌کنند ولی این خصوصیت در برخورد با مشتریان، سایر همکاران و سرمایه‌گذاران اهمیت خود را نشان می‌دهد. اگر یک داوطلب شغلی در جلسه‌ی مصاحبه کلام شما را قطع می‌کند، احتمالاً در برخورد با مشتریان هم همین کار را خواهد کرد.

 

شخصیت

داوطلبی برای استخدام شایستگی بیشتری دارد که بافرهنگ سازمانی و کارکنان فعلی شما سازگاری بیشتری داشته باشد. اگر فردی که استخدام می‌کنید قرار است با مشتریان شما تعامل داشته باشد، ویژگی‌های شخصیتی او را خوب مد نظر قرار دهید. ممکن است یک نفر در جلسه‌ی مصاحبه فرد جذابی به نظر برسد اما کار کردن و کنار آمدن با او در طولانی‌مدت دشوار باشد. از طرف دیگر متقاضی شغلی که حتی در جلسه‌ی مصاحبه بی‌انرژی است، لبخند نمی‌زند و نسبت به سؤالات مطرح‌شده علاقه‌ی کمی از خود نشان می‌دهد، فرد مناسبی برای استخدام نیست.

 

شوخ‌طبعی

حس شوخ‌طبعی نه‌تنها محیط کار را گرم و پرشور می‌کند، بلکه در ارتباطات بین کارمندان هم نقش مهمی بازی می‌کند و نشانه‌ای از هوش هیجانی داوطلب شغلی است. اگر حس شوخ‌طبعی یک متقاضی نظر شما را به خود جلب کرده است، احتمالاً او مهارت‌های شخصی- اجتماعی دیگری هم دارد که در ارتباطات شغلی مفید خواهد بود. شما با این افراد در یک محیط کار خواهید کرد؛ بنابراین بهتر است افرادی را کنار خود داشته باشید که از همکاری با آن‌ها لذت می‌برید.

 

مثبت نگری

توانایی نگاه کردن به سمت مثبت ماجرا، یکی از دارایی‌های ارزشمند هر کارمند است. نگرش مثبت افراد نشان‌دهنده‌ی انعطاف‌پذیری و شکیبایی آن‌ها است که در آینده به شرکت شما کمک خواهد کرد. اگر یک داوطلب شغلی در وقت مصاحبه از اتفاقات ناگواری تعریف می‌کند که در محیط کار قبلی او رخ‌ داده است، باید آن را به‌عنوان یک علامت خطر ببینید. اگر یک متقاضی پشت سر همکاران یا رؤسای سابق خود حرف می‌زند، احتمال دارد که در آینده اطلاعات شرکت شما را منتشر کند یا در مورد شما و کارکنانتان هم بدگویی کند.

 

انعطاف‌پذیری

هرچه کسب‌وکار شما کوچک‌تر باشد، اهمیت بیشتری دارد که کارمندانتان از عهده‌ی وظایف مختلفی برآیند و بتوانند مسئولیت‌های متفاوتی را بپذیرند. وقتی حجم کارها زیاد می‌شود شما به افرادی نیاز دارید که بدون توجه به‌عنوان و مقام، حاضر باشند هر کاری را که می‌توانند انجام دهند. در جلسات مصاحبه به افرادی توجه کنید که خود را به همه‌ی وظایف (یا بیشتر آن‌ها)  علاقه‌مند نشان می‌دهند و اصرار خاصی ندارند که چهارچوب دقیق مسئولیت‌ها را برایشان تعریف کنید. عباراتی مثل «این کار من نیست» برای کسب‌وکارهای کوچک زنگ خطر به شمار می‌روند.

 

انگیزه و سخت‌کوشی

اهمیت خود انگیزشی و سرسختی، بسیار بیشتر از تجارب قبلی است. بهترین کارکنان افرادی هستند که به دنبال ترکیبی از فرصت‌های رشد، مسئولیت‌پذیری، استقلال فردی و شانسی برای اثبات ارزش‌های خود هستند. اگر قرار است بین دو نفر، که یکی باتجربه است اما نگرشی منفی دارد و فردی که مشتاق کار جدید است و بلندپروازی‌های خاص خود را دارد، یکی را انتخاب کنید، قطعاً نفر دوم را استخدام کنید. شکی نیست که نمی‌توان اهمیت تجارب شغلی را منکر شد، اما فرد مثبت نگر و بلندهمت می‌تواند هم‌زمان با کسب تجربه در شرکت شما، انرژی جدیدی به کسب‌وکار شما اضافه کند.

 

 

منبع : زومیت

 

www.karfarmanews.irکارفرمانیوزپایگاه اطلاع رسانی کارفرمایان

 

سربازی و قانون کار

قانون کار با پیش بینی این مشکل به گونه ای کوشیده است تا مشکل را با قرار دادن حکم تعلیق برای قرارداد کار در دوران سربازی جبران کند. ماده ۱۹ قانون کار تصریح می کند که «قرارداد کار در خدمت نظام وظیفه به حالت تعلیق درمی آید.» با پایان یافتن این دوران کارگر می تواند به کار سابق خود باز گردد، و این کار را باید ظرف دو ماه پس از پایان خدمت سربازی انجام دهد.ممکن است این سوال به وجود آید که تکلیف ماه ها تلاش در دوران سربازی چیست؟ آیا این دوران به عنوان سنوات برای بازنشستگی محاسبه می شود؟ به عبارت بهتر آیا می توان روی کمتر از دو سال کوشش و زحمت دوران سربازی به عنوان یک کار برای ثبت در سوابق بیمه ای حساب کرد؟ 

به نظر می رسد ماده ۱۴ قانون کار پاسخ این سوال را به گونه ای مناسب داده است. در تبصره یک این ماده می خوانیم: «مدت خدمت نظام وظیفه شاغلان مشمول قانون کار یا شرکت داوطلبانه آنان در جبهه قبل از اشتغال و یا حین اشتغال جزو سوابق خدمتی آنان نزد سازمان تامین اجتماعی محسوب می شود. اعتبار مورد نیاز برای اجرای این قانون از محل دریافت میانگین حق بیمه دو سال آخر فرد بیمه شده تامین می شود.» 

ملاحظه می کنید که مدت خدمت سربازی می تواند به عنوان سوابق بیمه ای شما حساب شود، مشروط بر آن که شما دارای سوابق بیمه ای و اشتغال باشید، یعنی شما زمانی می توانید برای این تبصره اقدام کنید که دارای سوابق بیمه ای نزد سازمان تامین اجتماعی باشید.

کارفرما منتظر کارگر نمی ماند!

کارفرما نمی تواند برای ادامه کار کارگر مدت ها منتظر بماند، در این حالت به اجبار یا شغل کارگری که به سربازی رفته، به دیگری واگذار می شود و یا اصولا آن شغل را حذف می کند. این حالت ممکن است در هر یک از موارد تعلیق قرارداد که در دو قسمت گذشته به آن اشاره کرده ایم هم رخ دهد.ماده ۲۰ قانون کار تصریح دارد که چنان چه کارفرما پس از رفع تعلیق- که ممکن است به دلایل گوناگون رخ داده باشد- از پذیرفتن کارگر به کار خودداری کند، این کار او حکم اخراج غیرقانونی را خواهد داشت و کارگر می تواند ظرف مدت ۳۰ روز به هیئت های تشخیص اداره کار شکایت کند. در این حالت اگر کارفرما بتواند ثابت کند که به کارگیری فرد دیگر و یا حذف شغل دارای دلایل موجه است، مکلف است به ازای هر سال کار معادل ۴۵ روز آخرین مزد را به کارگر بپردازد، البته این در صورتی است که قرارداد در حالت تعلیق باشد، وگرنه در صورتی که قرارداد با شرحی که در قسمت های بعدی خواهیم گفت، فسخ شده باشد، کارگر حق اعتراض نخواهد داشت.حال اگر فرض کنیم که کارفرما نتواند دلایل موجه به هیئت تشخیص ارائه کند، در این صورت براساس ماده ۲۰ قانون کار، وی مکلف به بازگرداندن کارگر به کارگاه و کار سابق خود است و متعهد به پرداخت حقوق و مزد وی از زمان مراجعت به کارگاه- پس از تعلیق- برای کار است.برخی از کارگران به دلیل ناآگاهی و گاهی بر اثر تنبلی برای بازگشت به شغل خود پس از تعلیق، امروز و فردا می کنند؛ البته همه ما معتقدیم کار امروز را نباید به فردا موکول کرد. اما اگر کارگری چنین کرد، آن  وقت تکلیفش چه خواهد بود؟ قانون گذار برای همین مورد تبصره ای به ماده ۲۰ افزوده است. براساس این تبصره اگر کارگر بدون عذر موجه که تشخیص آن بر عهده هیئت تشخیص اداره کار است- حداکثر ظرف ۳۰ روز برای بازگشت به کاری که قراردادش تعلیق شده، مراجعه نکرد و یا پس از مراجعه و عدم پذیرش او توسط کارفرما از اعلام شکایت به هیئت های تشخیص ظرف همان ۳۰ روز خودداری کرد، به عنوان کارگر مستعفی شناخته خواهد شد و در این صورت تنها استحقاق دریافت حق سنوات را به ازای هر سال یک ماه حقوق- آن هم در صورتی که براساس لیست حقوقی قبلا دریافت نکرده باشد- خواهد داشت.توجه داشته باشید که آن چه در بخش تعلیق قرارداد کار آمد، زمانی محل اجرا دارد که قرارداد کار شما فسخ نشده باشد.

www.karfarmanews.irکارفرمانیوزپایگاه اطلاع رسانی کارفرمایان

 

رسیدگی و اتخاذ تصمیم نسبت به دعاوی و اختلافات فوق، جز در مواردی که قانون ترتیب دیگری مقرر نموده باشد، در دو مرحله بدوی و تجدید نظر صورت می گیرد. حال رسیدگی در این مراجع، منوط به تسلیم دادخواست از سوی ذینفع یا نماینده قانونی وی به واحد کار و امور اجتماعی محل می باشد. دادخواست باید کتبی باشد و به زبان فارسی و حتی‌الامکان بر روی برگ‌های مخصوصی نوشته شود. برگ دادخواست مطابق نمونه تهیه شده در وزارت کار و امور اجتماعی از طرف واحد کار و امور اجتماعی به صورت رایگان در اختیار خواهان قرار می گیرد. منظور از واحد کار وامور اجتماعی محل اداره کل ، اداره یا نمایندگی کار و امور اجتماعی است که آخرین محل کار کارگر در حوزه آن قرار دارد.چنانچه کارگر در ماموریت، موضوع ماده ۴۶ قانون کار باشد. کارگاه اصلی آخرین محل کار کارگر محسوب خواهد شد. در مواردی که محل کار، در قراردادی که طرفین آنها ایرانی هستند، خارج از کشور باشد در صورتی که حاکمیت مقررات کشور محل انجام کار نافذ یا مورد توافق طرفین نباشد و ترتیب دیگری نیز در قرارداد کار ذکر نشده باشد،‌مقررات ایران نافذ بوده و محل اقامت خوانده در ایران، محل تقدیم دادخواست خواهد بود. دادخواست باید حاوی موارد زیر باشد:

۱) نـام، ‌نـام خـانـوادگی ، نام پدر ، سال تولد، اقامتگاه، ‌نوغ شغل و میزان سابقه کار در کارگاه (چنانچه خواهان کارگر باشد، زیرا در مواردی دیده شده که خواهان، کارفرما بوده و در مواردی دادخواست تهیه نموده و از کارگر خود شکایت نموده است.)
۲) نام ، نام خانوادگی و اقامتگاه خوانده.
۳) موضوع شکایت و شرح خواسته به تفکیک مورد.
۴) امضاء یا اثر انگشت خواهان.

در صورتی که خوانده کارفرما باشد، کارگاه به شرط دایر بودن،‌اقامتگاه قانونی وی محسوب می‌شود، تا بدین جای بحث شاید جای این سوال در ذهن بعضی از خوانندگان گرامی باقی مانده باشد که خواهان و خوانده چه کسانی هستند؟ خواهان کسی است که بنا به دلا‌یل و خواسته‌ای طرح شکایت می نماید و خوانده کسی است که خواهان علیه او دعوی مطرح می نماید. حال در صورتی که دادخواست، توسط نماینده خواهان (اعم از وکیل دادگستری یا اشخاص حقیقی دیگر) تسلیم گردد، لا‌زم است اولا‌ مشخصات کامل و نشانی نماینده در دادخواست قید و ثانیا سند مثبت نمایندگی وی ( از جمله وکالتنامه دادگستری یا وکالت کاری یا برگه نمایندگی در صورتی که از طرف شرکت شکایت نماید) به دادخواست پیوست گردد. دادخواست و پیوست های آن باید به تعداد خوانده دعوی به اضافه یک نسخه باشد. دادخواست پس ازتسلیم به دبیر خانه واحد کار و امور اجتماعی باید با قید تاریخ ، روز و ماه و سال به ثـبـت رسـیده و وقت رسیدگی تعیین گردد. وقت رسیدگی را می توان حضوری و به صورت کتبی به طرفین ابلا‌غ نمود. درغیر این صورت وقت رسیدگی به خواهان حضوراً ابلا‌غ و به خوانده از طریق ارسال و ابـلا‌غ دعـوتـنـامه‌ای صورت می گرد که علا‌وه بر مشخص بودن تاریخ و ساعت تشکیل جلسه رسیدگی لا‌زم است حاوی موارد زیر باشد.

۱- محل حضور و نام مرجع محل اختلا‌ف
۲- مشخصات طرفین
۳- خواسته دعوی
۴- محلی برای نام و نام خانوادگی مامور ابلا‌غ و نام و نام خانوادگی و سمت یا نسبت دریافت کننده ابلا‌غ و امضاء آنها.

ارسـال یـک نسخه از دادخواست وتصویر یا رونوشت‌مدارک پیوست آن‌برای هریک از خواندگان به ضمیمه دعوتنامه نوبت اول الزامی است. تعیین وقت رسـیـدگـی بـایـد بـه نـوبـت و بـراساس تاریخ ثبت دادخواست به عمل آید. درعین حال درمواردی که رسیدگی واخذ تصمیم فوریت داشته باشد،‌با تشخیص واحد کار و امور اجتماعی محل می توان خارج ازنوبت ، تعیین وقت رسیدگی نمود.

مامور ابلا‌غ مکلف است حداقل سه روز قبل از تاریخ تشکیل جلسه ،دعوت نامه و پیوست‌های آن را به شخص خوانده یا نماینده یا به یکی از بستگان وی تحویل داده، ضمن درج نام و نام خانوادگی گیرنده دعوت‌نامه واخذ امضا ویا اثرانگشت گیرنده درنسخه ثانی برگ ابلا‌غ، آن را با درج مشخصات خود امضا نموده و به واحد کار و اموراجتماعی عودت دهـــــــــــــد.در صورت امتناع‌خوانده،‌نماینده‌ یــــــــــــــــا بستگــــــــــــــان ‌وی ‌از ‌دریافت دعوت‌نامه یا امضای نسخه ثانی دعوت نامه، مراتب در دعوت‌نامه یا نسخه ثانی آن قید وموضوع به گواهی مامور ابلا‌غ خواهد رسید. درصورتیکه هیچ کدام از افراد فوق درمحل حاضر نباشند مامور ابلا‌غ باید با نصب اعلا‌میه‌ای حاوی موارد ذیل درمحل نشانی خوانده مراتب را درنسخه ثانی دعوتنامه قید وآن را امضا و اعاده نماید. ۱) نام و نام خانوادگی خواهان وخوانده.۲) محل حضور و نام مرجع حل اختلا‌ف ۳) تاریخ جلسه با ذکر سال وماه و روزو ساعت ۴) تاریخ روزی که مامور برای ابلا‌غ به محل مراجعه کرده است. ابلا‌غ دعوتنامه از طریق نمابر( دورنگار- فکس) به شرط آنکه شماره نمابر قبلا‌ توسط مخاطب دعوتنامه به طور کتبی به واحد کار واموراجتماعی محل اعلا‌م شده باشد. بلا‌مانع است. دراین صورت نیز ارسال نمابر باید به تایید مامور مربوط رسیده باشد. اگر کارگر یا کارآموز پس ازقطع رابطه کار با کارفرما پس از تعطیل دائم کارگاه درحوزه اداره کار و اموراجتماعی محل دیگر اقامت داشته باشند. بنا به درخواست ذی نفع، دعوتنامه به اداره کار و اموراجتماعی محل اقامت آنان ارسال و ابلا‌غ توسط‌اداره مذکور صورت خواهد گرفت. چنانچه هرکدام از طرفین دعوی محل اقامت خود را که قبلا‌ اعلا‌م داشته و یا قبلا‌ ابلا‌غی درآن محل به وی صورت گرفته، تغییر دهد، باید نشانی محل جدید را به واحد کار و اموراجتماعی اطلا‌ع دهد. در غیر این صورت ابلا‌غ به نشانی قبلی قانونی محسوب می‌گردد.

بنا به حکم ماده ۱۵۸ قانون کار، هیات تشخیص مذکور در این قانون از افراد ذیل تشکیل می‌شود.

۱) یک نفر نماینده وزارت کار و اجتماعی

۲) یک نــفــر نـمـایـنـده کارگران به انتخاب کانون هماهنگی شوراهای اسلا‌می‌کاراستان

۳)یک نفر نماینده مدیران صنایع به انتخاب کانون انجمن‌های صنفی کارفرمایان استان درصورت لزوم و با توجه به میزان کارهیات‌ها، وزارت کار‌و‌اموراجتماعی می‌تواند نسبت به تشکیل چند هیات تشخیص در سطح هر استان اقدام نمایدو بنا به تبصره این ماده: <کارگری که مطابق نظرهیات تشخیص باید اخراج شود،‌حق دارد نسبت به این تصمیم به هیات حل اختلا‌ف مراجعه و اقامه دعوی نماید.> جلسه هیات تشخیص با حضور هرسه نفر اعضا تشکیل خواهد شد. ریاست جلسات با نماینده واحد کار و امور اجتماعی بوده و تصمیمات هیات به اتفاق یا اکثریت آرا اتخاذ خواهد شد.درصورتی که در جلسه اول هیات تشخیص همه اعضا حضور نیابند، جلسه بعدی با حضور ۲ نفر ازاعضا که الزاما یکی از آنها نـمــــــایـــنــــــده واحــــــد کــــــار و اموراجتماعی است رسمیت می‌یابد. این جلسه در حکم جلسه اول است. بنابراین در عمل به کرات دیده شده که یکی از طرفین دعوی به تعداد اعـضـــــای هــیــــات، اعــتــــراض نـموده و خواستار تشکیل جلسه با سه نفر می شوند و درچنین زمانی جلسه اول تجدید شده و درجلسه بعد تعداد اعضای هیات دو نفر یا سه نفر می‌باشند و جلسه قابلیت صدور حکم را پیدا می‌کند. دعوت از طرفین برای حضور درجلسه رسیدگی برای یک نوبت الزامی است. عدم حضور خواهان، خوانده یا نمایندگان آنها در هریک از جلسات مانع رسیدگی و صدور رای نخواهد بود. اما درعمل چنین مفادی از قانون به اجرا در نیامده و در واحدهای کار واموراجتماعی دیده می‌شود که با عدم حضور خواهان حتما جلسه تجدید شده و مجددا از طرفین دعوت به عمل میآید هرچندخوانده حضور داشته بـاشـد، هـیات با حضور خوانده به تنهایی اقدام به صدور رای نمی‌نماید ولیکن با حضور خواهان و عدم حضور خوانده به صرف حضور خواهان اقدام به صدور رای بدون اخذ نظر از خوانده می نماید که این خود جای بحث وانتقاد دراین گونه واحدها دارد.

حضور نماینده هریک ازطرفین دعوی که کتبا معرفی شده باشد، درحکم حضور وی خواهد بود. البته برای اشخاص حقیقی، ارائه وکالتنامه رسمی یا وکالتنامه محضری حتما الزامی است و در مورد شرکت‌ها و اشخاص حقوقی ارائه برگه نمایندگی با سربرگ شرکت ومهر و امضای مدیرعامل کفایت مـی‌کـنـد. هـیـات تشخیص باید اظهارات طرفین یانمایندگان آنان را در صورت جلسه هیات درج و آن را به امضا و یا اثرانگشت آنها برساند. چنانچه طرفین یا یکی از‌‌آنها از امضای اظهارات خود امتناع نماید، مراتب در صورت جلسه قید و به تایید اعضای هیات خواهد رسید. صورت جلسات هیات تشخیص شامل اظــهـــارات طـــرفــیــن و تـصـمـیـمــات مـتـخــده در دفـتــر مخصوصی که به همین منظور اتخاذ می‌یابد، تنظیم و درج گردیده و رونوشت امضا شده آنها ضمیمه پرونده خواهد شد. طرفین می توانند درصورت تمایل با درخواست کتبی وهزینه شخصی از اوراق پرونده، رونوشت اتخاذ نمایند. کلیه مدارک و مستندات دعوی باید قبلا‌ دردفتر واحد کار و امور اجتماعی ثبت و ضـمـیـمـه پـرونـده گـردد. درصـورتـی‌کـه مـدارکـی بـه جلسات رسیدگی که درغیر ساعات اداری تشکیل می‌گردد ارائه شود و امکان ثبت آن نیز نباشد بایدمراتب پذیرش مدرک در صورتجلسه قیدگردد. رسیدگی به مدارک و مستندات ارائه شده و تشخیص ارزش و تاثیر آنها دراثبات ادعا با هیات است و چنانچه هیات دلا‌یل ارائه شده راموثر در اثبات ادعا نداند، با استدلا‌ل از ترتیب اثر دادن به آنها خودداری خواهد کرد. ارائه دلا‌یل و مدارک، دال بر وجود رابطه کار فی‌مابین طرفین ومیزان مزد و مزایای بالا‌تر از حداقل قانونی و میزان سابقه کار درکارگاه‌ برعهده کارگر و ارائه دلا‌یل ومدارک دال برتادیه حقوقی مذکور ویا عدم شمول مقررات قانون کار به رابطه طرفین ،‌به عهده کارفرماست. (ماده ۱۵آیین‌نامه رسیدگی و چگونگی تشکیل جلسات هیات تشخیص مصوب ۳۰/۱۰/۱۳۸۰) درمواردی که اظهارات، اسناد و دلا‌یل ابراز شده از سوی طرفین با یکدیگر مغایرت داشته باشد، مرجع رسیدگی باید با توجه به امارات، قرائن ودرصورت نیاز ارجاع به تحقیق نسبت به احراز واقعیت امر مــبــادرت نــمــایــد.(مــاده ۱۶ آیـیـن نـامـه فوق) یعنی درصـــورتـــی‌کـــه مــثـــلا‌ اظــهـارات کـارگـر و کـارفـرمـا درخصوص میزان سابقه کار مغایرت داشته باشد اصل برعدم کارکرد فرد است مگراینکه به موجب ماده ۱۵ آیین نامه فوق، کارگر دلا‌یل یا اسنادی مبنی برکارکرد ارائه نماید و تشخیص ارزش اسناد ودلا‌یل، ارائه شده هم با هیات رسیدگی کننده است واگرچنانچه این مغایرت وارائه دلا‌یل، هیات را قادر به صدور رای مستند ننماید ازطریق ارجاع امر به بازرسی و تحقیق رای مستند به این گزارش صادر خواهد شد.

در مواردی که اخراج کارگر به استناد ماده ۲۷ قانون کار براثر قصور و اهمال کارگر صورت گرفته باشد کارفرما مکلف است مدارکی را دال بر استعلا‌م نظر تشکل کارگری مـــوجـــود درکــارگــاه و نــظـــریــه تـشـکل مذکور، در صورت اعلا‌م نظر، ‌به مرجع رسـیدگی کـنـنـده ارائـه نـمـایـد. درغـیـــرایـــن صـــورت اســتــنــاد کارفرما به ماده فوق معتبر نخواهد بود. البته این حــــکــــــم مـــــاده ۱۷ آیـــیـــــن‌نـــــامــــه چـگـونـگـی تــشــکــیــــــل جــــلــــســـــات هــیــــات تشخیص می باشد و درعمل بـرای کـارگـاه‌هـایـی کـه چـنـین تشکل‌هایی ندارند ثبت چندین ابلا‌غ تخلف انضباطی در دبیرخانه اداره کار محل وابلا‌غ آنها به فرد خاطی نیز توسط هیات ‌های رسیدگی کننده با بررسی بیشتر این هیات‌ها می‌تواند دلیل موجه اخراج (موضوع ماده ۲۷ قانون کار) تلقی گردد. در موارد فوق و سایر مواردی که هیات تشخیص در خصوص موجه بودن یا نبودن اخراج اظهار نظر می‌نماید مرجع مذکور در صورت عدم تایید اخراج نسبت به حق السعی معوقه کارگر رای صادر‌ خواهد نمود. چنانچه به تشخیص مرجع رسیدگی کننده، پرونده آماده صدور رای باشد، صرفنظر از حضور یا عدم حضور هریک از طرفین، هیات مکلف به صدور‌رای مقتضی خواهد بود. در صورتی‌که پرونده بنا به تشخیص مرجع رسیدگی کننده برای صدور رای آماده نبود و یا نیازمند تحقیق باشد، پرونده جهت تجدید وقت، انجام تحقیق و در صورت ضرورت دعوت ازطرفین به دفتر واحد کار و اموراجتماعی ارجاع می‌شود. موضوعاتی کهنیاز به تحقیق داشته باشند لا‌زم است به تفکیک درقرار صادره درهیات مشخص گردند. تحقیق بایدحتی الا‌مکان ظرف مدت یک هفته از تاریخ صدور قرار تحقیق ،‌توسط مامورتحقیق انجام شود. مامور تحقیق باید ازکارکنان رسمی یا پیمانی واحد کار وامور اجتماعی که دارای اطلا‌عات کافی درزمینه کار،‌قانون کاروسایر مقررات مرتبط باشد،‌معین گردد. البته این مدت زمان یک هفته‌ای برای اعلا‌م نظر وگزارش بازرس کار در اداراتی که حجم شکایات مطروح در آن بیشتر است گاها درعمل به یک ماه نیز می رسد وتا زمانی که بازرس، گزارش خود را ارائه نداده پرونده جهت صدور رای آماده نخواهد شد.

واحد کار واموراجتماعی موظف است برای مامورین تحقیق کارت شناسایی با عنوان مامور تحقیق صادر نماید و مامور تحقیق به هنگام تحقیق موظف است کارت شناسایی خود را ارائه کند.

مامور تحقیق با مراجعه به محل کار و در صورت لزوم سایر محل‌های مرتبط وبا استماع اظهارات و اطلا‌عات افرادی که از سوی طرفین معرفی می شوند یا افرادی که خود تشخیص می‌دهد و با بررسی مدارک و دفاتری که بتواند درامر تحقیق موثر واقع شوند، در مورد موضوعات مذکور در قرار صادره هیات ، بررسی لا‌زم را به عمل آورده و تحقیقات انجام شده را با ذکر منابع و عنداللزوم افراد مورد مراجعه کتبا به هیات گزارش می نماید. همچنین مامور تحقیق می تواند با تعیین روز و ساعت از طرفین یا نمایندگان قانونی آنها بخواهد د رمحل تحقیق حضور داشته باشند. چنانچه تحقیق در حوزه واحد کار و امور اجتماعی دیگری واقع باشد، مرجع حل اختلا‌ف می تواند پرونده را جهت انجام تحقیق پیرامون موارد خواسته شده در قرار صادره به اداره کار محل انجام تحقیق بفرستند. واحد کار وامور اجتماعی اخیر الذکر ظرف مدت یک هفته از تاریخ وصول پرونده، تحقیق را انجام و پرونده را به انضمام گزارش تحقیق، عودت خواهد داد. چنانچه با وجود رسمیت جلسه هیات تشخیص، اتفاق یا اکثریت آراء حاصل نشود، جلسه، تجدید و در جلسه اخیر در صورت عدم حصول اتفاق یا اکثریت آراء تصمیم و نظر نماینده واحد کار وامور اجتماعی محل به منزله رای هیات تشخیص خواهد بود. چنانچه به تقاضای یکی از طرفین و تایید هیات، اتخاذ تصمیم منوط به تحصیل نظر کارشناسی باشد، هیات با تعیین مهلت مراتب را به ذینفع اعلا‌م می نماید تا پس از پرداخت هزینه مقرر، بر حسب تعرفه رسمی دادگستری ، موضوع به کارشناسی ارجاع شود. عدم پرداخت هزینه کارشناسی در مهلت مقرر، به منزله صرفنظر کردن ذینفع از استناد به سند مورد نظر خواهد بود. مثلا‌ اگر یکی از طرفین ادعای جعل امضاء یا استفاده از کاغذ سفید امضا را در هیات مطرح نماید با نظر هیات، این موضوع به کارشناسی خط ارجاع خواهد شد.

واحد کار و امور اجتماعی محل به منظور واریز هزینه‌های کارشناسی، حساب مخصوصی را در یکی از بانک ها افتتاح می کند و از حساب واریزی، حق‌الزحمه کارشناسان مذکور را پس از دریافت گزارش و عنداللزوم ادای توضیح پرداخت می نماید.

پـس از خـاتـمه رسیدگی، هیات تشخیص فی المجلس به اتفاق یااکثریت مبادرت به صدور رای خواهد کرد. در صورت وجود نظر اقلیت، این نظر نیز در صورتجلسه قید می شود.

رای شامل موارد زیر می باشد:

۱- مرجع صادر کننده و تاریخ صدور رای
۲- نــام ونــام خـانـوادگـی اصـحـاب دعـوا یـا نمایندگان آنها.
۳- موارد خواسته به تفکیک و اعلام‌ نظر مستدل مرجع به هر یک از آنها
۴- در مورد محکوم به مالی مبلغ باید به عدد و حروف نوشته شود.
۵- مستندات قانونی صدور رای در مورد هر یک از موارد خواسته.
۶- قابل اعتراض بودن و مهلت اعتراض.
۷- اسامی و سمت اعضای هیات تشخیص و امضای آنها.

سـازش طـرفـیـن در هـر مرحله از رسیدگی امکان پذیر است این سازش چنانچه در جلسه رسیدگی حاصل گردد، هیات، سازش حاصله را در صورتجلسه درج و به امضای طرفین می رساند. سازش نامه فوق نسبت به طرفین و وراث وقائم مقام قانونی آنها نافذ و معتبر است و مانند احکام قطعی مراجع حل اختلا‌ف به موقع اجرا گذاشته می شود. حال چنانچه طرفین در خارج از هیات با تنظیم سند رسمی به سازش رسیده باشند هیات بر اساس سازش نامه مذکور مبادرت به انشاء رای می نماید و چنانچه سازش غیر رسمی صورت پذیرفته باشد در این صورت هیات با دعوت از طرفین و با احراز صحت سازش نامه، مبادرت به انشاء رای وفق مفاد آن می نماید و در غیر این صورت رسیدگی را ادامه داده و به نظر خود رای صادر می نماید. رعایت ماده ۴۱ قانون کار در ارتباط با سازش، بنا به نص صریح تبصره ۲ ماده ۲۹ آیین نامه چگونگی تشکیل جلسات هیات تشخیص الزامی است. یعنی طرفین باید حداقل حقوق قانونی را در سازش انجام شده رعایت نمایند. چنانچه بین طرفین دعوی ، همزمان دعوی کیفری مرتبطی با دعوی مطرح در مراجع حل اختلا‌ف در سایر مراجع قضایی مورد رسیدگی باشد که نتیجه آن به تشخیص هیات موثر در رای مرجع حل اختلا‌ف باشد، صدور رای، موکول به تعیین تکلیف دعوی کیفری در مراجع مذکور خواهد بود.

در احتساب مهلت اعتراض نسبت به رای هیات تشخیص (موضوع مواد ۱۴۲ و ۱۵۹ قانون کار) روز ابلا‌غ رای و روز تسلیم اعتراض به واحد کار وامور اجتماعی محل جزء ایام مزبور محسوب نمی شود . چنانچه آخرین روز مهلت مزبور با تعطیل مصادف شود تسلیم اعتراض می تواند دراولین روز پس از تعطیل یا تعطیلا‌ت صورت گیرد. در مواردی هم که راجع به سپری شدن یا باقی بودن مهلت اعتراض بین ذی نفع و واحـد کـار وامـور اجـتماعی اختلا‌ف نظر باشد نظر مرجع رسیدگی کننده به اعتراض قاطع است. یعنی این مرجع همان هیات حل اختلا‌ف می باشد که در جلسه آینده نحوه تشکیل جلسات حل اختلا‌ف مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

منبع : استخدام

www.karfarmanews.irکارفرمانیوزپایگاه اطلاع رسانی کارفرمایان