کارفرمانیوز _ مزد عبارت است از وجوه نقدی یا غیرنقدی یا مجموع آنها
که در مقابل انجام کار به کارگر پرداخت می‌شود. چنانچه مزد به صورت
روزانه تعیین و توافق شده باشد، «روزمزد» نامیده می‌شود و در صورتی
که با ساعات انجام کار مرتبط باشد، «مزد ساعتی» و در صورتی که
بر اساس میزان انجام کار و یا محصول تولیدشده باشد، «کارمزد» و چنانچه
بر اساس محصول تولیدشده و یا میزان انجام کار در زمان معین باشد،
«کارمزد ساعتی» نامیده می‌شود. کار ساعتی یا پاره‌وقت کاری است
که ساعات کار آن کمتر از ساعات مقرر در قانون کار است.
مزد و مزایای کارگرانی که به صورت نیمه‌وقت یا کمتر از ساعات قانونی
تعیین شده کار می‌کنند به نسبت ساعات کار انجام‌یافته محاسبه و
پرداخت می‌شود، که از حداقل حقوق ساعتی سال مربوطه کمتر نخواهد بود.
با توجه به این تعاریف قانونی در زیر به بررسی قراردادهای مزد ساعتی
خواهیم پرداخت که امید است مورد استفاده قرار گیرد.
مزد کارگرانی که مشمول نظام مزد ساعتی می‌باشند به تناسب ساعات کار عادی کار در شبانه روز نباید کمتر از مزد مشاغل مشابه در نظام روزمزدی باشد. در کارگاههایی که فعالیت آنها جنبه استمرار دارد یا به صورت فصلی فعالیت می‌کنند کارگران مشمول مزدساعتی حق استفاده از مرخصی و تعطیلات رسمی‌با استفاده ازمزد را دارند.
هر گاه نوع کار طوری باشد که تعداد ساعات کار عادی و مجموع مزد هر روز مساوی باشند مزد مذکور معادل روزهای کار است در غیر این صورت ماخذ محاسبه، میانگین مزد ساعتی کارگر در روزهای آخرین ماه کارکرد وی خواهد بود.
مبلغ پرداختی به هرحال نباید کمتر از حداقل مزد قانونی باشد. ماخذ محاسبه مزد، حقوق، حق سنوات و خسارات و مزایای پایان کار موضوع مواد ۱۸ و ۲۰ و ۲۷ و ۲۹ و ۳۱ و ۳۲ قانون کار در مورد کارگران مشمول نظام مزدساعتی، میانگین مجموع پرداختی‌ها در آخرین ۹۰ روز کارکرد کارگر است.
تغییر نظام مزد ساعتی به سایر نظامهای مزدی در اجرای ماده ۲۶ قانون کار با موافقت کارکنان مشمول و تائید وزارت کار و اموراجتماعی امکان پذیراست.
