بسیاری از کارفرمایان عزیز در طول سالیان فعالیت بعنوان وکیل و مشاور حقوقی روابط کار در مواجهات حضوری و تلفنی از یک موضوع بسیار گله مند بوده اند و این دیالوگ ها بارها از سوی آنها شنیده شده است : "اداره کار طرف کارگره" "اصلا به مدارک من توجه نکردند" "کارگر اصلا حرف نمیزد اما منو محکوم کردند" و ...

در این یادداشت سعی کردیم این موضوع مهم را در چند بخش مورد واکاوی قرار داده و به ریشه های این تفکر بپردازیم.

1) عدم اعتقاد به تخصص و یا خود متخصص پنداری در زمینه روابط کار

یکی از عمده ترین دلایل محکومیت کارفرمایان عدم اعتقاد آنها به مشاوره و سپردن کار به کاردان می باشد.این دسته از کارفرمایان معمولا وقتی به متخصص مراجعه می کنند که کار از کار گذشته و دفاعیات اشتباه مسیر پرونده را مشخص کرده است.

فراموش نکنید رسیدگی به دعاوی کار تشخیصی ست و نحوه دفاع در پرونده های مطروحه می بایستی از بدو ورود مهندسی شده باشد و طرح مباحث غیرمرتبط و تغییر مسیر در بسیاری از موارد بلای جان کارفرمایان است.

توجه به یک نکته مهم ضروری ست و آن اینکه فلسفه تصویب قانون کار اصلا "حمایت از کارگر بدون امکانات و سرمایه در برابر کارفرمای صاحب امکانات و سرمایه است" و بدیهی ست که در بسیاری از موارد برخلاف قوانین مدنی و جزایی اصل بیطرفی را رعایت نمی کند (و البته این مورد فقط در تصویب قانون است و رسیدگی باید بیطرفانه صورت گیرد) و بخاطر همین قوانین استثنایی در بسیاری از موارد داشتن وکیل حقوقی ناآگاه به قانون کار مورد استقبال مشاوران حقوقی روابط کار قرار می گیرد.

در بخش عمده ای از پرونده ها،هیأت ها با استناد به اقرار کارفرما یا نماینده او که ناشی از عدم آگاهی نسبت به قانون است مبادرت به صدور رأی می کنند که توجه بیشتری را در این زمینه طلب می نماید.

2) دل بستن به سفید امضا و چک و سفته اخذ شده از کارگر

این مسئله که در بسیاری از واحدهای کسبی جزء و شرکت ها و کارگاههایی که به شیوه سنتی اداره می شوند شایع است باعث عدم توجه صحیح کارفرما به قراردادها و فرمهای روابط کار است.

لازم به توضیح است استفاده از سفید امضا و چک و سفته کارگر که بدلیل عدم انعقاد قرارداد صحیح امانی تلقی می شوند،نه تنها فایده ای برای کارفرما ندارد که در صورت اقدام و شکایت متقابل کارگر،منجر به محکومیت او به حبس و ... می گردد.

این اتفاق غیرمتخصصانه در بسیاری از واحدها و شرکتها به وقوع می پیوندد که می تواند موجب بروز خسارات بیشتری نیز گردد.

3) مشاوره با مشاوران غیرمتخصص و ناآگاه و اعتقاد به عدم هزینه در رابطه با قراردادها و فرمهای موردنیاز

این مورد هم در میان بسیاری از کارفرمایان شایع است و لازم به توضیح است قراردادها و فرم ها می بایستی بر اساس نوع کار،تناسبات کارفرما و کارگر،مشمول بیمه بودن و نبودن و ... تنظیم گردد و با مشاوره لازم و توجه به نکاتی که در بند بعد به آن اشاره خواهیم کرد اخذ شود و قرارداد همسایه و فرمهای مخدوش فضای مجازی نمی تواند به مصونیت کارفرمایان منجر شود.

4) عدم توجه به ابعاد روحی روانی ارتباط با کارگر از سوی کارفرما

حتی اگر همه موارد حقوقی و تنظیم قراردادها و فرم ها رعایت گردد ولی به جنبه روانی ارتباط با کارگر و اخذ امضا توجه نگردد،می تواند باعث بروز مشکلات زیادی در زمینه روابط کار باشد.

یکی از دلایل عمده توصیه متخصصان به عدم دخالت کارفرما در این پروسه،توجه به همین نکته مهم است.

بخاطر همین بارها عنوان نمودیم کیفیت اخذ تسویه حساب و بستن قراردادهای مربوط به روابط کار،از داشتن آن مهم تر است که به دلایلی که در بندهای بالا به آن اشاره نمودیم مورد توجه قرار نگرفته و خسارات جبران ناپذیری به پیکره فعالیت اقتصادی کارفرمایان محترم وارد نموده است.

فراموش نکنیم عدم شکایت کارگران قبلی در طول سالیان گذشته،تضمینی برای درست بودن شیوه سنتی ما نیست.

واحد روابط کار گروه مشاوران کارفرمانیوز

نشر تنها با ذکر منبع مجاز است.

کارفرمانیوز پایگاه دانش افزایی کارفرمایان