کارفرمانیوز _ سازمان تامین اجتماعی در حال حاضر بسیار
سخت قراردادهای پاره وقت و ساعتی را می پذیرد که این
امر گاها مشکلاتی را برای کارفرمایانی مثل پزشکان و ...
ایجاد نموده است.سازمان معتقد است حتی اگر کارگری
یک ساعت در روز کار می کند،کارفرما باید حق بیمه کامل
را برای او پرداخت کند و در صورتی که کارگاهی تنها سه روز
در هفته کار می کند و سه روز دیگر کاملا تعطیل است مشمول
پاره وقت بودن کار می گردد که در اجرا همین مورد را هم به
سختی بر می تابد.در زیر به این مبحث تا حدودی پرداخته ایم.
به موجب قانون کار کلیه فعالیت‌ها و کارهایی که در قبال پرداخت مزد صورت می‌گیرد، یا اشتغال برای دیگری و به نفع دیگری، مشمول قانون کار می‌شوند و نحوه و میزان همکاری تاثیری در این موضوع ندارد. بنابراین قراردادهای ساعتی و پاره‌وقت نیز مشمول قانون کار است و به‌تبع آن بر اساس ماده ١٤٨ قانون کار مشمول مقررات تامین‌اجتماعی نیز قرار خواهد داشت. در مشاغل ساعتی و پاره‌وقت برای هر ٨ ساعت کار باید یک روز حق‌بیمه منظور و به‌حساب سازمان پرداخت شود. با توجه به اینکه مزایای رفاهی و انگیزشی نیز متناسب با ساعات کار به این کارگران پرداخت می‌شود، به همان میزان نیز به اقلام مشمول بیمه مثل بن و حق مسکن نیز بیمه تعلق می‌گیرد.
اما مشکلی که در این زمینه وجود دارد و بعضا بین سازمان تامین اجتماعی و کارفرمایان اختلاف به وجود می‌آورد، میزان ساعات عرفی کار در مشاغلی است که بنا به اقتضای شغل کمتر از ساعات قانونی در ماه فعالیت می‌کنند. سازمان تامین‌اجتماعی پرداخت حق‌بیمه ناقص را از کارگاه‌ها نمی‌پذیرد و باید مطمئن شود که کارگاه یا شخص مورد نظر کمتر از ساعات قانونی اشتغال به کار داشته است. اگر سازمان راه این شیوه پرداخت حق‌بیمه را باز بگذارد اکثرا راغب خواهند بود به صورت ناقص حق‌بیمه پرداخت کنند که این امر مغایر با فلسفه وجودی تامین‌اجتماعی است و باعث تضییع حقوق بیمه‌ای کارگران می‌شود. چراکه ایجاد سابقه برای کارگران براساس میزان حق‌بیمه پرداختی آنان متناسب با روزهای کارکرد است و بیمه‌شده باید به جای ٣٠ سال کار برای بازنشستگی ٦٠ سال کار کند تا سوابقش تکمیل شود. به دلیل اینکه برخی از خدمات و تعهدات سازمان به‌صورت ناقص قابل‌ارائه نیست، استفاده کامل از این خدمات مثل خدمات درمانی اجحاف به حق دیگر بیمه‌شدگان و استفاده من غیرحق از منابع سازمان است.
از طرف دیگر باید پذیرفت که بعضی از مشاغل و کارها ماهیتا به صورت پاره‌وقت و کمتر از ساعات کار در ماه انجام می‌شود و باید برای این مشاغل امکان پرداخت حق‌بیمه کمتر از ساعات قانونی فراهم شود. سازمان با برخی از نهادها و سازمان‌های مرتبط با این‌گونه فعالیت‌ها در چارچوب تفاهم‌نامه‌هایی روزهایی را در ماه برای کار تعیین کرده است. مانند انعقاد تفاهم‌نامه با سازمان نظام پزشکی در مورد روزهای کار منشی‌ها در مطب‌های پزشکی و با وزارت آموزش‌وپرورش برای معلمان حق‌التدریسی. با این حال رأی دیوان در این زمینه موضوع میزان کارکرد این مشاغل را پیچیده‌تر کرده است.
به نظر می‌رسد در ابتدا سازمان تامین اجتماعی باید به طور مشخص و دقیق مشاغلی را که ماهیتا ممکن است ساعات کار کمتری در ماه داشته باشند، تعیین کند و طی بخشنامه‌ای ضمن تبیین ضوابط مربوط به آن، مجوز پرداخت حق‌بیمه به نسبت روزهای اشتغال را برای چنین مشاغلی صادر کند. یکی از اعتراضات بخش کارفرمایی به این مشکل مربوط می‌شود، که اعتراض درخور توجهی است و ضرورت دارد هرچه سریع‌تر در مورد آن چاره‌اندیشی شود.
در دانشگاه به‌عنوان مدرس حق‌التدریس مشغول به کارم، و در هفته فقط یک یا دو روز کلاس دارم. دانشگاه نیز بر همین اساس بیمه را پرداخت می‌کند که در طول یک ترم چهارماهه حدود یک ماه بیشتر نمی‌شود. می‌خواهم در مدتی که بیمه اجباری نیستم خود را بیمه اختیاری کنم. از بیمه تامین‌اجتماعی سوال کردم گفتند یا باید بیمه اختیاری باشی یا بیمه اجباری. ولی من می‌خواهم روزها و ماه‌هایی که دانشگاه بیمه برایم رد نمی‌کند خودم بیمه اختیاری رد کنم. اگر ممکن است در این مورد بیشتر توضیح دهید؟
البته بیمه اجباری بر بیمه اختیاری اولویت دارد. ولی در خصوص وضعیت شما؛ امکان بیمه اجباری و اختیاری به طور همزمان در موارد خاص وجود دارد. یعنی در روزهای اشتغال مشمول بیمه اجباری شوید و در روزهایی که مشمول بیمه اجباری نمی‌شوید تا سقف ٣٠ روز بیمه خویش‌فرما شوید. در این زمینه باید مجوز لازم از سازمان اخذ شود. مشکل شما را بسیاری دارند و باید به شکلی قانونی و منطقی حل شود. بنابراین هیچ‌گونه منع قانونی برای تکمیل بیمه شما در روزهایی که مشغول به کار نیستید وجود ندارد. البته سازمان باید در این زمینه اقدام لازم را انجام دهد و این امکان را برای متقاضیان فراهم آورد.
منبع نوشتار : سایت تامین اجتماعی
