👈 «کارفرما» شخصی است که «کارگر» در مقابل دریافت حق الزحمه برایش کار میکند.
مدیران و کسانی که عهده دار اداره کارگاه هستند، «نماینده» کارفرما هستند و «کارفرما» مسئول تعهداتی است که آنها در قبال کارگر بر عهده میگیرند.
اگر نماینده خارج از اختیارات تعهد کند و کارفرما آن را نپذیرد، مقابل کارفرما مسئول است.
👈 «کارگاه» محلی است که کارگر به درخواست کارفرما یا نماینده او در آنجا کار میکند. موسسات صنعتی، کشاورزی، معدنی، ساختمانی و کلیه تاسیسات مرتبط متعلق به کارگاه مانند: نمازخانه ، مهدکودک ، تعاونی ها، کلاس های سوادآموزی و سایر مراکز آموزشی و وسایل ایاب و ذهاب و نظایر آنها جزء کارگاه هستند.
👈 کارگر در مقابل دریافت حق السعی اعم از مزد، حقوق و دیگر مزایا به دستور کارفرما کار می کند. «قرارداد کار» قراردادی است کتبی یا شفاهی که به موجب آن کارگر در قبال دریافت مزد کاری را برای مدت موقت یا دائم انجام میدهد.
درکارهایی که جنبه مستمر دارد، اگر مدتی در قرارداد ذکر نشود، قرارداد دائمی است.
👈 برای صحت قراردادهای کار در زمان بستن قرارداد رعایت این شرایط الزامی است:
1- مشروعیت مورد قرارداد 2- معین بودن موضوع 3- عدم ممنوعیت قانونی و شرعی طرفین در تصرف اموال یا انجام کار مورد نظر.
اصل بر صحت کلیه قراردادهای کار است، مگراینکه بطلان آنها در مراجع ذیصلاح به اثبات برسد.
👈 در «قرارداد کار» این نکات در نظر گرفته میشود: مشخصات طرفین(نام و نام خانوادگی، شماره شناسنامه، شماره ملی و…)، شغل کارگر، حقوق واضافات آن (پاداش، اضافه کاری، عیدی و…)، ساعات کار، تعطیلات و مرخصی ها، محل انجام کار، تاریخ انعقاد قرارداد، مدت کار، موارد دیگر طبق عرف و عادت
👈 در قرارداد کار میتوان یک دوره آزمایشی قرار داد.
در این دوره هر یک از طرفین میتواند، بدون اخطار قبلی و بدون پرداخت خسارت، رابطه کار را قطع نماید.
در صورت قطع رابطه از طرف کارفرما، وی ملزم به پرداخت حقوق تمام دوره آزمایشی است و اگر کارگر رابطه را قطع نماید فقط مستحق دریافت حقوق مدت انجام کار خواهد بود.
👈 مدت دوره آزمایشی باید در قرارداد کار مشخص شود.
حداکثر این مدت برای کارگران ساده و نیمه ماهر یک ماه و برای کارگران ماهر و دارای تخصص سطح بالا سه ماه است.
توافق بر کمتر از این مدت از سوی طرفین امکان ذیر است اما بیشتر از آن غیر قانونی است. حقوق دوره آزمایشی طبق توافق فیمابین خواهد بود.
👈 هر تغییری در وضعیت کارگاه مانند فروش یا انتقال، تغییر نوع تولید و… در رابطه با کارگرانی که قرارداد دارند موثر نیست.
کارفرمای جدید، جانشین کارفرمای سابق میشود.
در صورت تغییر درکارگاه یا محصول آموزش کارگران وظیفه کارفرما خواهد بود. تهیهء وسایل آموزش هم از وظایف کارفرما است.
👈 قراردادهای «پیمانی»، باید طوری تنظیم شود که در آن «پیمانکار» متعهد به رعایت تمام مقررات قانون کار( بیمه و…) در مورد کارکنان باشد.
اگر کارفرما بر خلاف این، اقدام به انعقاد قرارداد نماید و یا قبل از 45 روز از تحویل موقت، تسویه حساب نکند، مکلف به پرداخت دیون پیمانکار در قبال کارگران خواهد بود.
10-طلب کارگران بر سایر مطالبات برتری دارد.
کارفرمایان موظفند بدهی پیمانکاران به کارگران را برابر رای مراجع قانونی( شوراهای حل اختلاف کارگری، مراجع قضایی و …) از محل طلب پیمانکار ، مانند ضمانت حسن انجام کار و یا راههای دیگر که بهتر است قبلا پیش بینی شده باشد، پرداخت کنند.
👈 کارفرمانیوز پایگاه اطلاع رسانی کارفرمایان 👉