در انعقاد قرارداد کار و سایر قراردادهای مربوط به روابط کار،رعایت دقت لازم و تخصص از ضروریات می باشد.
یکی از موارد بسیار مهم و حیاتی در قرارداد کار،تناسب وضعیت جسمانی و حرفه ای کارگر با شغل محوله از سوی کارفرما یا مدیر مربوطه می باشد.زیرا اگر بواسطه عدم توانایی جسمانی و انجام کارهای سنگین ِخارج از توان،و یا محول کردن یک امر تخصصی به کارگر غیرمتخصص و وقوع حادثه،کارگر دچار از کارافتادگی گردد،کارفرما با توجه به اهمال صورت گرفته مسئول شناخته شده و می بایستی خسارات وارده را جبران نماید. 👇
🔺 متن ماده ۶۶ قانون تامین اجتماعی:
درصورتی که ثابت شود وقوع حادثه مستقیماً ناشی از عدم رعایت مقررات حفاظت فنی و بروز بیماری ناشی از عدم رعایت مقررات بهداشتی واحتیاط لازم از طرف کارفرما یا نمایندگان او بوده سازمان هزینه ها را مربوط به معالجه و غرامت و مستمری ها و غیره را پرداخت و طبق ماده ۵۰ این قانون از کارفرما مطالبه و وصول خواهد شد.
🔺 تبصره ۱ماده ۶۶ قانون تامین اجتماعی:
مقصر می تواند با پرداخت ۱۰ سال مستمری موضوع این ماده به سازمان از این بابت بری الذمه شود.
🔹 توجه داشته باشید نوع کار و یا حرفه ای که کارگر وفق قرارداد کار به انجام آن موظف است باید بصورت مشخص در قرارداد ذکر شود و بکار بردن عناوین مجهول و کلی فاقد وجاهت قانونی است.
#کارفرمانیوز_پایگاه_اطلاع_رسانی_کارفرمایان
