کارفرمانیوز مرجع مشاوره تخصصی کارفرمایان

مشاوره کسب و کار و فروش و بازاریابی وکیل و مشاور اداره کار مالی و مالیاتی و دیجیتال مارکتینگ

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «اماره» ثبت شده است

بررسی تطبیقی ادله اثبات دعوی در امور حقوقی و قانون کار

 ادله اثبات دعوی در قانون کار و سایر قوانین حقوقی با هم تفاوت دارند و شاید به همین دلیل گاهی وکلای حقوقی کم اطلاع در قواعد قانون کار در دفاعیات خود دچار اشتباهات فاحش می شوند که در این مقاله سعی می کنیم بصورت مختصر به آن بپردازیم :


ادله اثبات دعوی در امور حقوقی اقرار،سند،شهادت،امارات،قسم می باشد در حالیکه این ادله در مراجع حل اختلاف کار به  ترتیب شامل اقرار، اسناد و امارات می باشند. گواھی گواھان می تواند با رعایت شرایط ، اماره محسوب می شود.همانطوریکه ملاحظه می کنید شهادت در محاکم دادگستری بعنوان یک دلیل مستقل می تواند مستند حکم قرار گیرد اما در محاکم کار با رعایت شرایط اماره تلقی می شود.البته شهادت در قوانین حقوقی دارای شرایط و مختصاتی ست که در صورت عدم رعایت آن اثری بر آن مترتب نخواهد بود.


حال برای آشنایی بیشتر شما با این دلایل آنها را برای شما بصورت اجمالی تشریح می کنیم : 


اقرار شاه دلیل مرجع رسیدگی کننده


"اقرار" عبارت از اخبار به حقی است برای غیر بر ضرر خود. (ماده 1259 ق.م) و مطابق ماده 1275 قانون مدنی : «هر کس اقرار به حقی برای غیر کند ملزم به اقرار خود خواهد بود.» در واقع اقرار اگر دلیل مستقیم حکم باشد قاطع دعوا خواهد بود و محکمه را از رسیدگی به سایر دلایل بی نیاز می کند.

مطابق قانون مدنی انکار بعد از اقرار مسموع نیست و البته "اقرار هر کس فقط نسبت به خود آن شخص و قائم مقام او نافذ است و در حق دیگری نافذ نیست "



اسناد و انواع آن


قانون مدنی در تعریف سند نیز بیان می‌دارد؛ «سند عبارت است از هر نوشته‌ای که در مقام دعوی یا دفاع قابل استناد باشدبنابراین طبق این تعریف، دو عنصر «نوشته بودن» و «قابل استناد بودن در مقام دعوی و دفاع» از ارکان متشکله سند محسوب می‌شود.

اسناد در قانون به دو دسته عادی و رسمی تقسیم می‌کند : «اسنادی که در اداره‌ ثبت اسناد و املاک یا دفاتر اسناد رسمی یا در نزد سایر مأموران رسمی در حدود صلاحیت آنها بر طبق مقررات قانونی تنظیم شده باشند، رسمی است.» و اسنادی که فاقد این خصوصیات باشند مثل برگه تسویه حساب پرسنل،فروشنامه های مشاورین املاک و ... اسناد عادی هستند.البته طبق ماده ۱۲۹۱ قانون مدنی، اسناد عادی در دو مورد اعتبار سند رسمی را دارند؛ ۱- طرفی که سند علیه او اقامه شده است، صدور آن از منتسب‌الیه را تصدیق کند. ۲- در محکمه ثابت شود که طرفی که سند را تکذیب کرده، در واقع مهر یا امضا کرده است.

جایگاه حقوقی اسناد رسمی و عادی

سند رسمی: طبق ماده ۷۰ قانون ثبت سندی که مطابق قانون به ثبت رسیده باشد، رسمی است و تمام محتویات و امضاهای مندرج در آن معتبر خواهد بود؛ مگر آن که جعلیت آن ثابت شود. بنابراین تنها با اقامه دلیل می‌توان علیه سند رسمی ادعای جعل کرد و "انکار و تردید نسبت به آن پذیرفته نخواهد بود.

سند عادی: "امضا" مهمترین رکن سند عادی است، اسناد عادی هیچ یک از ارکان سند رسمی را ندارد و تنها رکن سند عادی امضای منتسب‌الیه است. بنابراین طرف می‌تواند در مقابل ارائه سند عادی سکوت کند یا اصالت آن را بپذیرد یا می‌تواند خط، امضا، مهر یا اثر انگشت منتسب به خود را انکار یا نسبت به آن تردید کند. ( ماده  ۲۱۶ قانون آیین دادرسی مدنی  (


مندرجات هر سند اعم از رسمی و عادی علیه اشخاصی که آن را امضا کرده‌اند و نیز قائم‌مقام قانونی آنها معتبر است و علی‌القاعده نمی‌توان آن را به اشخاص ثالث تحمیل کرد. اما به موجب ماده ۱۲۹۰ قانون مدنی اعتبار اسناد رسمی نسبت به اشخاص ثالث در صورتی است که قانون تصریح کرده باشد. بنابراین مفاد اسناد رسمی را چنانچه در قانون تصریح شده باشد، می‌توان به اشخاص ثالث تحمیل کرد مثل معاملات راجع به اموال غیر منقول (ماده ۷۲ قانون ثبت)مهمترین تفاوت اسناد عادی و رسمی قواعد حاکم بر تعرض‌پذیری است. بدین معنا که اولاً: تعرض‌پذیری اسناد عادی عام و فراگیر است و برای دفاع در مقابل اسناد عادی می‌توان از انواع تعرض اعم از جعل، انکار و تردید استفاده کرد. ثانیاً: تکرار تعرض به سند عادی امکان‌پذیر است.

امارات و اعتبار اثباتی آن


اماره در لغت بمعنای نشان و در حقوق اوضاع و احوالی است که به حکم قانون یا به نظر رسیدگی کننده دلیل بر امری شناخته شود. به عبارت ساده‌تر، در برخی از پرونده ها شرایطی وجود دارد که ممکن است بنا به تعاریف حقوقی دلیل محسوب نشود، اما نشان از چیزی (حقیقت و یا واقعیتی) داشته باشد، که به آن اوضاع‌ اماره گفته می‌شود. بعنوان مثال وقتی کارگری مدعی کارکرد یک ساله خود در کارگاهی شده و کارفرما حضور او را انکار می کند،فیش های واریز وجه به حساب کارگر به میزان و زمان های مشخص می تواند اماره ای بر سابقه کار و دریافت حقوق کارگر تلقی شده و بر اساس آن رای صادر گردد.



در پایان لازم به توضیح است تلاش ما در این مقاله آشنایی شما کارفرمایان عزیز با راههای دفاع در محاکم کار می باشد و امید داریم این امر  ادعاهای بی ارتباط با سرنوشت پرونده را کاهش داده و توجه شما و مشاوران شما را به اصل دفاع معطوف نماید.سپاس از این که ما را همراهی می کنید.

 

 

 

 

" محمدرضا مهرپویا – مشاور حقوقی روابط کار "

 

 اختصاصی کارفرمانیوز

 نشر تنها با ذکر منبع مجاز می باشد.



دریافت پی دی اف مقاله
حجم: 438 کیلوبایت

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
مشاور فروش و بازاریابی و وکیل اداره کار

‍ جایگاه حقوقی اقرار در دعاوی کار


اقرار در لغت بمعنای اثبات امری با گفتار و در اصطلاح حقوقی "اخبار به حقی بنفع دیگری و به ضرر خود" می باشد .

اقرار ، مرجع رسیدگی کننده را از رسیدگی به سایر دلایل بی نیاز می کند و در آیین دادرسی کار هم ارزش اثباتی آن با توجه به عبارت "به ترتیب" مندرج در ماده 82 از سایر دلایل بیشتر است و در مواجهه با اسناد،هیئت جز در موارد استثنایی که ذکر خواهد شد موظف است اقرار را مورد پذیرش قرار دهد .

پس اگر کارفرمایی بر اثر جهل به قانون کار ، که در بسیاری از موارد با قواعد حاکم بر قوانین مدنی تفاوت دارد ، مطلبی در جلسه بیان داشت که حق طرف مقابل را اثبات می نماید ، نباید از عدم توجه هیئت به مستندات دیگر خود گلایه نماید ، زیرا به استناد ماده 1277 قانون مدنی و فحوای ماده 83 قانون آیین دادرسی کار انکار بعد از اقرار مسموع نیست .

البته در برخی از موارد استثنایی که بیم تبانی طرفین - کارفرما و کارگر - می رود محاکم می توانند بدون توجه به اقرار به رسیدگی خود تا حصول نتیجه ادامه دهند مثل زمانی که طرفین در خصوص سابقه بیمه با هم توافق می کنند .

بعنوان مثال کارگر برای بازنشستگی نیازمند یک سال سابقه است و با کارفرمایی که احتمالا از دوستان نزدیک وی است توافق می کند در جلسه هیئت اقرار نماید نامبرده چند سال پیش بمدت یکسال نزد وی کار می کرده و بیمه کارگر را پرداخت نکرده است . در این موارد معمولا کارگر پرداخت جریمه سازمان تامین اجتماعی را شخصا تقبل می کند و ...

با عنایت به مراتب ذکر شده اعزام یکی از کارکنان شرکت که هیچگونه اطلاعات حقوقی ندارد ، به جلسات از سوی مدیرعامل و شرکت کارگر بدون هیچگونه اطلاع از حقوق و وظایف خود و کارفرما گاها اشتباهی نابخشودنی می باشد .

قبل از هر اقدام حقوقی ، با مشاوران "حقوقی" آشنا به حوزه روابط کار مشاوره نمایید . 


🔹 توجه داشته باشید کسی که تحصیلات آکادمیک حقوقی ندارد،نمی تواند مشاور حقوقی باشد،چیزی که بسیار شاهد ادعایش هستیم. 🔹




#نشر_تنها_با_ذکر_منبع_مجاز_می_باشد 



#کارفرما_نیوز_پایگاه_اطلاع_رسانی_کارفرمایان 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
مشاور فروش و بازاریابی و وکیل اداره کار