فصل هشتم - ازدواج و عائله‌مندی
ماده 85 - به بیمه شده زن یا مردکه برای اولین بار ازدواج می‌کند مبلغی معادل یکماه متوسط مزد یا حقوق با رعایت شرایط زیر به عنوان کمک ازدواج پرداخت‌می‌شود.
در تاریخ ازدواج رابطه استخدامی او با کارفرما قطع نشده‌باشد.
ظرف پنج سال قبل از تاریخ ازدواج حداقل حق بیمه هفتصدو بیست روز کار را به سازمان پرداخته باشد.
عقد ازدواج دائم بوده و در دفتر رسمی ازدواج به ثبت رسیده باشد.
تبصره 1. مزد یا حقوق متوسط موضوع این ماده عبارت است از جمع دریافتی بیمهشده ظرف دو سال قبل از ازدواج که‌به مأخذ آن حق بیمه پرداخت شده است تقسیم بر 24.
تبصره 2در صورتی که طرفین عقد ازدواج واجد شرایط مذکوردر این ماده باشند کمک ازدواج به هر دو نفر داده خواهد شد.
ماده 86 - کمک عائله‌مندی منحصراً تا دو فرزند بیمهشده پرداخت‌می‌شود مشروط بر آنکه:
بیمهشده حداقل سابقه پرداخت حق بیمه هفتصد و بیست روزکار را داشته باشد.
سن فرزندان او از هجده سال کمتر باشد و یا منحصراً به‌تحصیل اشتغال داشته باشند تا پایان تحصیل یا در اثر بیماری‌یا نقص عضو طبق گواهی کمیسیونهای پزشکی موضوع ماده91 این‌قانون قادر به کار نباشند.
میزان کمک عائله‌مندی معادل سه برابر حداقل مزد روزانه‌کارگر ساده در مناطق مختلف برای هر فرزند در هر ماه می‌باشد.
ماده 87 - پرداخت کمک عائله‌مندی به عهده کارفرما می‌باشد و باید در موقع پرداخت مزد یا حقوق به بیمهشده پرداخت شود.
تبصره هر گاه در مورد پرداخت کمک عائله‌مندی اختلافی بین‌بیمه شده و کارفرما حاصل شود به طریق مذکور در فصل حل اختلاف قانون کار عمل خواهد شد.
فصل نهم - مقررات کلی راجع به کمکها
ماده 88 - انجام خدمات بهداشتی‌مربوط به محیط کار به عهده کارفرمایان است. بیمه‌شدگانی‌که در محیط کار با مواد زیان‌آور از قبیل گازهای سمی، اشعه‌و غیره تماس داشته باشند باید حداقل هر سال یکبار از طرف‌سازمان تأمین خدمات درمانی معاینه پزشکی شوند.
ماده 89 - افرادی که به موجب قوانین سابق بیمه‌های اجتماعی‌یا به موجب این قانون بازنشسته و یا از کارافتاده شده یامی‌شوند و افراد بلافصل خانواده آنها همچنین افرادی که مستمری‌بازماندگان دریافت می‌دارند با پرداخت دو درصد از مستمری دریافتی‌از خدمات درمانی مذکور در بندهای الف و ب ماده 3 این قانون‌توسط سازمان تأمین خدمات درمانی برخوردار خواهند شد، مابه‌التفاوت‌وجوه پرداختی توسط بیمه‌شدگان موضوع این ماده تا مبالغی که طبق ضوابط قانون تأمین درمان مستخدمین دولت باید پرداخت شود از طرف سازمان تأمین خواهد شد.
ماده 90 - افراد شاغل در کارگاهها باید قابلیت و استعداد جسمانی متناسب با کارهای مرجوع داشته باشند بدین منظور کارفرمایان مکلفند قبل از به کار گماردن آنها ترتیب معاینه پزشکی آنهارا بدهند.
در صورتی که پس از استخدام مشمولین قانون معلوم شود که‌نامبردگان در حین استخدام قابلیت و استعداد کار مرجوع رانداشته و کارفرما در معاینه پزشکی آنها تعلل کرده است و بالنتیجه بیمهشده دچار حادثه شده و یا بیماریش شدت یابدسازمان تأمین خدمات درمانی و این سازمان مقررات این قانون‌را درباره بیمهشده اجرا و هزینه‌های مربوط را از کارفرماطبق ماده 50 این قانون مطالبه و وصول خواهند نمود.
ماده 91 - برای تعیین میزان از کارافتادگی جسمی و روحی بیمه‌شدگان و افراد خانواده آنها کمیسیونهای بدوی و تجدیدنظر پزشکی تشکیل خواهد شد. ترتیب تشکیل و تعیین اعضاء و ترتیب‌رسیدگی و صدور رأی براساس جدول میزان از کارافتادگی طبق آئین‌نامه‌ای خواهد بود که به پیشنهاد این سازمان و سازمان‌تأمین خدمات درمانی به تصویب شورای عالی می‌رسد.
ماده 92 - به منظور نظارت بر حسن اجرای وظایف درمانی ناشی‌از اجرای این قانون 3 نفر از کارشناسان بیمه درمانی بهانتخاب وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در شورای فنی سازمان تأمین خدمات درمانی موضوع ماده 4 قانون تأمین خدمات درمانی مستخدمین دولت عضویت خواهند یافت.
ماده 93 - تغییر میزان از کارافتادگی در موارد زیر مستلزم‌تجدید نظر در مبلغ مستمری می‌باشد:
مستمری از کارافتادگی کلی در صورت از بین رفتن شرایط‌از کارافتادگی کلی به محض اشتغال مجدد مستمری‌بگیر قطع می‌شود.در صورتی که تقلیل میزان از کارافتادگی ناشی از کار به‌میزان مندرج در مواد 73 و 74 این قانون باشد حسب مورد مستمریاز کارافتادگی جزئی ناشی از کار یا غرامت نقص عضو پرداختخواهد شد.
مستمری از کارافتادگی جزئی ناشی از کار موضوع ماده 73این قانون ظرف پنج سال از تاریخ برقرای قابل تجدید نظرمی‌باشد.
در صورتی که در نتیجه تجدید نظر معلوم گردد که بیمه‌شده‌فاقد یکی از شرایط مقرر می‌باشد مستمری او قطع خواهد شد ودر صورتی که مشمول ماده 74 این قانون شناخته شود غرامت‌مذکور در آن ماده را دریافت خواهد نمود.
هرگاه میزان از کارافتادگی جزئی ناشی از کار افزایش یابدو این تغییر نتیجه حادثه منجر به از کارافتادگی باشد مستمریاز کارافتادگی جزئی حسب مورد به مستمری کلی ناشی از کارتبدیل و یا میزان مستمری از کارافتادگی جزئی افزایش خواهدیافت.
ماده 94 - هرگاه برای یک مدت دو یا چند کمک نقدی موضوع این قانون به بیمه شده تعلق گیرد فقط کمک نقدی که میزان‌آن بیشتر است پرداخت خواهد شد به استثنای کمک ازدواج وعائله‌مندی و نوزاد که دریافت آنها مانع استفاده از سایرکمکهای مقرر نخواهد بود.
افراد تحت تکفل بیمه‌شدگان در ایام خدمت سربازی بیمه شدهاز مزایای قانونی بیمه‌های اجتماعی برخودار خواهند بود «سازمان‌موظف است حق بیمه این افراد را طبق نرخ سازمان تأمین‌خدمات درمانی به سازمان مزبور پرداخت نماید.»
ماده 95 - مدت خدمت وظیفه مشمولین این قانون پس از پایان‌خدمت و اشتغال مجدد در مؤسسات مشمول این قانون جزو سابقهپرداخت حق بیمه آنها منظور خواهد شد.
ماده 96 - سازمان مکلف است میزان کلیه مستمریهای بازنشستگی،از کارافتادگی کلی و مجموع مستمری بازماندگان را در فواصل زمانی که حداکثر از سالی یکبار کمتر نباشد باتوجه به افزایش‌هزینه زندگی با تصویب هیأت وزیران به همان نسبت افزایش دهد.
